بررسی تاثیر کیفیت محیط شهری بر میزان نشاط اجتماعی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیفیت فضای شهری بر میزان نشاط اجتماعی در بین شهروندان شهر اهواز در سال 97 انجام شده استبر این اساس با توجه به هدف اصلی تحقیق، از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و پیمایشی استفاده شده است. این تحقیق از نظر هدف یک بررسی کاربردی، از نظر دامنه خرد و از نظر زمانی یک بررسی مقطعی است. سوالات تحقیق از نوع تبینی است که در پاسخ به آن‌ها دو نوع استدلال اقامه شده است: استدلال نظری (فرضیه سازی) و استدلال تجربی (آزمون فرضیات). جامعه آماری این تحقیق کلیه شهروندان اهواز می‌باشد. داده‌ها با نرم افزار SPSS در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد پردازش قرار می‌گیرد. پس از استخراج اطلاعات از طریق نرم‌افزار جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونT تک نمونه‌ای، آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است.براساس نتایج حاصل از توزیع پرسشنامه در بین شهروندان شهر اهواز میانگین‌ متغیرهای نشاط‌ اجتماعی، سرزندگی تحقیق کمتر از عدد 3 است‌ که نشان دهنده میزان کم نشاط اجتماعی و سرزندگی در شهر اهواز است، درحالی‌که میانگین شاخص‌های امنیت اجتماعی، زیباسازی فضاهای شهری، کیفیت عرصه‌های همگانی بالاتر از عدد 3 به‌دست آمده است که نشانگر سطح متوسط به بالای شاخص‌ها مذکور است. نتایج حاصل از آزمون T تک نمونه ای نشان داد که وضعیت متغیر نشاط اجتماعی و سرزندگی در سطح پایین تر از متوسط قرار دارد. در حالی که در بقیه شاخص‌های امنیت اجتماعی، زیباسازی فضای شهری و کیفیت عرصه‌های همگانی دارای میزان مطلوبیت بیشتر از حد متوسط میانگین بودند. که بیانگر حد متوسط به بالای این شاخص‌ها می‌باشد. براساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون یافته‌های تجربی، بین کلیه شاخص‌های کیفیت فضای شهری و متغیر وابسته نشاط اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد.