تحلیل رخساره و تفسیر محیطی اثرفسیل های پلانولیتس و پالئوفیکوس از رسوبات پالئوزوییک ایران میانی

Abstract

در این مطالعه بخش شیلی سازند لالون، بخش پنج سازند میلا و سازندهای شیرگشت و جیرود در زیر پهنه‌های ایران مرکزی و البرز از پهنه ایران میانی، برای تفکیک دو اثرجنس <em>پالئوفیکوس</em> و <em>پلانولیتس</em> بررسی شدند. هر کدام از این واحدها، حاوی مجموعه اثر فسیل­های متنوعی است که دو اثرجنس <em>پالئوفیکوس</em> و <em>پلانولیتس</em> از فراوان‌ترین آنهاست. در مطالعه حاضر، ضمن بحث ایکنوتاکسونومی اثرجنس‌های <em>پلانولیتس</em> و <em>پالئوفیکوس،</em> تلاش شد تا معیارهای شناسایی این دو اثرجنس بیان شده و مشکلات احتمالی موجود در تشخیص آنها ارزیابی شوند. نتیجه این مطالعه نشان می­دهد که ویژگی­های ساختاری <em>پالئوفیکوس</em> دلالت بر پرشدگی غیرفعال یک سیستم حفره­ای باز ساخته شده توسط جانداران شکارچی یا معلق‌خوار است، درحالی‌که ویژگی­های <em>پلانولیتس</em> نشان‌دهنده پس­ریزی رسوب در یک حفره موقتی ساخته شده به‌وسیله جانداران متحرک تغذیه‌کننده از رسوب است. <em>پلانولیتس</em>، حفاری بدون آستر است که پرشدگی حفره‌ها، با ویژگی­های متفاوت بافتی با رسوب سنگ میزبان است؛ در حالی‌که <em>پالئوفیکوس</em> حفره‌های آستردار پرشده با رسوبات همسان با رسوب اطراف است. همچنین، مجموعه پالئوفیکوس نشان‌دهنده گسترش مجموعه­ جانداران فرصت طلب با استراتژی انتخابی r ((r<span style="font-family: Calibri;">-</span>selected در شرایط محیطی ناپایدار است؛ در حالی‌که مجموعه پلانولیتس دلالت بر گستـرش مجموعه­ جانــداران کف‌زی (بنتیک) با استراتژی انتخابی k (K-selected) در شرایط پایدار و آرام محیطی می‌باشد. اثرگونه­های تشخیص داده شده پلانولیتس شامل P. <em>montanus</em><em> ، </em><em>P. terraenovae </em><em> ، </em><em>P. annularis</em> و <em>beverleyensis</em> <em>P</em>. و اثرگونه­های<em> پالئوفیکوس</em> شامل <em>P</em>. <em>heberti</em>، <em>P</em>. <em>tubularis</em>، <em>P</em>. <em>striatus</em> و <em>P</em>. <em>sulcatus</em> هستند.