تحلیل جامعه شناختی عوامل فرهنگی موثر بر گرایش به تیراندازی در بین قبایل و عشایر خوزستان

Abstract

گرایش به تیراندازی در بین افراد قبایل وعشایر استان خوزستان در مراسمات بدلیل شیوع این پدیده یکی از آسیب های اجتماعی بحساب می آید. امروزه داشتن اسلحه غیرمجاز دربین افراد عشایر وقبایل ساکن شهربه یک معضل ومسئله اجتماعی تبدیل شده است.این مقاله برگرفته از طرح تحقیقاتی که به تبیین عوامل موثر بر گرایش به تیراندازی در بین قبایل و عشایر خوزستان پرداخته است. دراین پژوهش میزان تعلق به فرهنگ قبیله ای وعشیره ای یکی از عوامل مهم وموثر بر گرایش به تیر اندازی در بین افراد قبایل وعشایر خوزستان بشمار می رود.چارچوب نظری تحقیق، برگرفته از آراء مکاتب و نظریه پردازان حوزه جامعه شناسی انحرافات می­باشد، روش تحقیق ،پیمایشی و ابزار آن پرسشنامه محقق ساخته می باشد. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه افراد 16 سال به بالای مناطق و شهرهای منتخب استان خوزستان که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و به شیوه هدفمند انتخاب شده و اطلاعات گردآوری شده به کمک نرم افزارspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در تحلیل آماری نیزآزمون فرضیه های اصلی پژوهش ارتباط مثبت ومعنی داری را بین میزان تعلق به فرهنگ قبیله ای وگرایش به تیر اندازی را نشان می دهد.به این معنا که، هرچه افراد به فرهنگ قبیله ای تعلق بیشتری داشته باشند گرایش بیشتری به تیراندازی در مراسمات نیز خواهند داشت علاوه بر آن در آمار توصیفی متغییرهای سن، تاهل، تحصیلات بی ارتباط با گرایش به تیراندازی نبودند .نتایج نشان داد:از مجموع متغیرهای مورد نظر متغیر مستقل مناسبات و نمایش قدرت قبیله ای بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته یعنی گرایش به تیراندازی را نشان می دهد.