ارزیابی کارایی روش‌های نسبت فراوانی، آماری دو متغیره Wi و Wf در تهیه نقشه حساسیت زمین‌لغزش (مطالعه موردی: حوضه آبخیز وازرود مازندران)

Abstract

در طی چنددهه اخیر، پژوهشگران زیادی نقشه‌های حساسیت به زمین‌لغزش را با استفاده از روش‌های مختلف شامل روش‌های احتمالاتی (نسبت فراوانی)، تحلیل سلسله مراتبی، دو متغیره، چند متغیره، رگرسیون لجستیک، منطق فازی و شبکه‌های عصب مصنوعی تهیه کرده‌اند. هدف از این مطالعه ارزیابی حساسیت به رخداد زمین‌لغزش حوزه آبخیز وازرود واقع در استان مازندران است که با استفاده از سه روش نسبت فراوانی (FR)، دو متغیره آماری ارزش اطلاعاتی (Wi) و وزن‌دهی به فاکتورها (Wf)، و با بهره‌گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش‌های سنجش از دور به انجام رسید. حوزه آبخیز کوهستانی وازرود حساسیت زیادی به رخداد زمین‌لغزش داشته و تاکنون خسارات متعددی ایجاد کرده و تهدیدهای آن در آینده ادامه دارد. برای کاهش خسارات این پدیده، ارزیابی علمی این نواحی حساس به رخداد زمین‌لغزش ضرورت دارد. بنابراین، نواحی حساس به رخداد زمین‌لغزش با استفاده از سه روش پهنه‌بندی، شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این سه روش با استفاده از سطح زیر منحنی ویژگی‌های عامل نسبی (ROC) مورد اعتبارسنجی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. فرایند اعتبارسنجی نشان داد که مقدار سطح زیرمنحنی ROC در روش وزن‌دهی به فاکتورها (Wf) برابر با 962/0 همراه با خطای استاندارد 002/0 بوده و نسبت به دیگر روش‌ها پیش‌بینی بهتری در رخداد زمین‌لغزش‌ها داشته است.