مدلسازی و همبستگی هدایت گرمایی سردکننده های R123،R142b وR152a در چگالی های پایین و متوسط

Abstract

بهینه سازی سامانه های انتقال گرما سبب افزایش طول عمر مفید قطعات و کاهش هدررفتن انرژی می شود و این بهینه سازی در بیشتر موارد با استفاده از سیالات سردکننده صورت می گیرد. هدایت گرمایی این سیالات نقش مهمی در مهندسی فرایندهای انتقال گرما با کارایی بالا و توسعه فناوری های پایدار ایفا می کند. در این تحقیق، هدف اصلی مطالعه هدایت گرمایی سیالات سردکننده R123، R142b و R152a در محدوده چگالی های پایین و متوسط (mol/l 2 - 1/0 ) با استفاده از فرمول بندی های ترمودینامیک آماری غیرتعادلی است. در گام اول انتگرالهای برخورد هدایت گرمایی سردکننده های رقیق R123 , R142b و R152a را با استفاده از روش چپمن- انسکوگ محاسبه و سپس اثرات درجات آزادی درونی را بر هدایت گرمایی بررسی و با داده های تجربی در دسترس مقایسه نمودیم و مدلسازی حاصله را جهت بهینه سازی پارامترهای پتانسیل در سردکننده های مذکور بکار گرفتیم. سپس، حالتهای متناظر ضریب دوم ویریال هدایت گرمایی را برای سیالات سردکننده مذکور با استفاده از روش رینواتر- فرند ارزیابی کرده و هدایت گرمایی را برای سردکننده های مذکور در محدوده چگالی های متوسط محاسبه و با دقیق ترین داده های تجربی در دسترس مقایسه کردیم. در نهایت، مدل بهینه ای را برای مطالعه هدایت گرمایی سیالات سردکننده R123، R142b و R152a در محدوده چگالی های پایین و متوسط و محدوده دمایی ( K450 - 200) ارایه نمودیم که می تواند در طراحی بهینه فرایندهای انتقال گرما و مدلسازی دستگاه هایی با فناوریهای پایدار مورد استفاده واقع شود.