اثر سطوح مختلف پریمیکس ویتامین C بر شاخص‌های رشد، بقاء و مقاومت در برابر برخی از عوامل محیطی (دما، شوری) در بچه‌ماهی سفید (frisii kutum Rutilus)

Abstract

چکیدهاین پژوهش به‌منظور سنجش تأثیر سطوح متفاوت پریمیکس ویتامین C جیره بر برخی از شاخص‌های رشد، بقاء و مقاومت در برابر برخی از عوامل محیطی (دما و شوری) روی بچه‌ماهی سفیدfrisii kutum Rutilusاجرا شد. برای انجام این آزمایش، بچه‌ماهیان سفید 1 گرمی از مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی، واقع در سیجوال تهیه شدند. چهار جیره غذایی شامل؛ میزان‌های 0، 200، 500 و 1000 میلی‌گرم در کیلوگرم غذا پریمیکس ویتامین C در 3 تکرار و به‌مدت 8 هفته برای تغذیه بچه‌ماهیان سفید در نظر گرفته شدند. تعداد 480 نمونه بچه‌ماهی سفید با وزن متوسط 1 گرم به 12 عدد وان پلاستیکی (هر وان 40 عدد ماهی) معرفی گردیدند. ماهیان روزانه به‌میزان 4 درصد وزن بدن تغذیه شدند. در پایان، ماهیان هر یک از تیمارها تحت استرس‌های دمایی (31 درجه سانتی‌گراد) و شوری (ppt 14) قرار گرفتند و بازماندگی آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین متوسط (± انحراف استاندارد) وزن کسب شده در تیمار 1000 میلی‌گرم در کیلوگرم پریمیکس ویتامین C و کم‌ترین آن در تیمار شاهد (بدون پریمیکس ویتامین C) ملاحظه گردید که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. بررسی شاخص‌های رشد نشان داد که درصد افزایش وزن (PBWI)، ضریب رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و بقاء در ماهیان تغذیه شده با پریمیکس ویتامین C 1000 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره به‌طور معنی‌داری بالاتر از دیگر تیمارها بوده است (05/0P<). نتایج استرس دمایی و شوری نشان داد که ماهیان تغذیه شده با سطوح متفاوت پریمیکس ویتامینC بازماندگی بیشتری نسبت به ماهیان تغذیه شده بدون پریمیکس ویتامینC داشتند. براساس نتایج به‌دست آمده می‌توان بیان نمود که پریمیکس ویتامین C می‌تواند نقش مهمی را در افزایش عملکرد رشد و مقاومت در برابر عوامل محیطی (دما، شوری) در بچه‌ماهی سفید ایفا نماید.