بررسی رابطه فردگرایی و مشارکت اجتماعی با سازگاری اجتماعی جوانان
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی رابطه فردگرایی و مشارکت اجتماعی با سازگاری اجتماعی جوانان 30-15 ساله شهر اهواز انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه جوانان 30-15 ساله شهر اهواز می‌باشد. حجم نمونه براساس فرمول کوکران به شیوه‌ی نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای برابر با 336 نفر محاسبه شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه می‌باشد. نتایج نشان داد که بین مشارکت اجتماعی با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت معناداری وجود داد. همچنین بین فردگرایی با سازگاری اجتماعی رابطه منفی معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره حاکی از آن است که متغیرهای مستقل توانسته‌اند 20درصد از تغییرات مربوط به متغیر وابسته (سازگاری اجتماعی) را تبیین کنند و در این میان، متغیر مشارکت اجتماعی در تبیین سازگاری اجتماعی نقش بسزایی دارد.
کلید واژگان
سازگاری اجتماعیفردگرایی
مشارکت اجتماعی
شماره نشریه
11تاریخ نشر
2015-06-221394-04-01
