فروزه‌های آسمانی توراتِ وحیانی در قرآن کریم

Abstract

قرآن کریم به عنوان آخرین کتاب وحیانی دین­ های سامی، درباره­ ی متون وحیانی، هم­ خانواده و هم­ ریشه ­ی خود با بسامد بالایی سخن گفته است. این سخنان گاه در مقام تأیید و گاه در مقام نقد آنها بیان شده است. قرآن کریم در تأیید تورات، فروزه های(صفات) بسیاری را همانند: رحمت، فرقان و ذکری و.... بیان می­ کند که برخی از آنها میان تورات و قرآن مشترک است. این فروزه­ های مشترک حکایت از منشاء وحیانی بودن تورات دارد؛ کتابی آسمانی که توسط قرآن مورد تأیید قرار گرفته و آن را بشارت دهنده­ ی قرآن نیز می­داند. انتساب تورات به پیامبراولولوالعزم، حضرت موسی(ع) به صورت الواح و در سفر معنوی چهل روزه­­ ی کوه طور، از اهم این داده­ های قرآنی است. هر چند درباره­ ی همه­ ی جزییات تورات در قرآن سخن گفته نشده است، ولی برخی مفسران به پیام­ های آن از جمله شرک نورزیدن به خداوند، احترام به پدر و مادر اشاره نموده ­اند.