رژیم صهیونیستی؛ تعامل یا تقابل؟ بررسی مستندات فقهی دیدگاه امام موسی صدر در رابطه با تعامل با رژیم صهیونیستی

Abstract

امام موسی صدر با صدور حکمی در حوزه حقوق بین الملل اسلامی، اسرائیل را شر مطلق و تعامل با آن را حرام اعلام کرد. در این مقاله سعی بر این است که این حکم در حوزه حقوق بین الملل اسلامی ، تنها جنبه سیاسی نداشته و از مبانی قوی در منابع چهارگانه حقوق اسلامی یعنی قرآن، سنت، اجماع و عقل برخوردار است، به طوری که در قرآن کریم و سنّت معصومین^(ع)، بر دفاع از دین وسرزمین خود و عدم همکاری با متجاوزان اشاره و تأکید شده است. در این مورد شاهد اجماع اکثریت علمای اسلام، دارالحرب بودن رژیم صهیونیستی در مقابل دار‌الاسلام بوده و بر اساس قاعده عقلی دفع ضرر محتمل، می‌بایست با توسعه طلبی ایدئولوژیک صهیونیسم، به عنوان ضرر محتمل، مقابله شود. تأکید همه این منابع برحرمت تعامل با رژیم صهیونیستی به عنوان دارالحرب می‌باشد.