بررسی سنجش استانداردها و مسائل روانی اجتماعی کودکان بی سرپرست در ایران

Abstract

مقدمه: تحقیقات در زمینه سرپرستی کودکانی که به جهات و علل گوناگون سرپرست خود را از دست داده‎اند در حال توسعه می‎باشد، بنابراین، هدف از انجام این پژوهش بررسی سنجش استانداردها و مسائل روانی-اجتماعی کودکان بی سرپرست درمراکز شبانه روزی بود.روش کار: این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی و علی مقایسه‎ای می‎باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی کودکان بی سرپرست بود که طبق آمارهای سازمان بهزیستی کشور 22500 کودک بود. نمونه آماری شامل 360 کودک بی سرپرست و 360 نفر از کودکان عادی به روش تصادفی خوشه‎ای انتخاب شدند. در این تحقیق از 5 پرسشنامه استاندارد اضطراب زونک، عزت نفس کوپر اسمیت، رشد اجتماعی و ایلند، مقیاس هوش ریون خردسالان و بزرگسالان و استرس دوگل که همگی ضریب آلفای کرونباخ بالای 7/0 داشتند انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون Tمستقل وکای خی دو برای بررسی تفاوت میانگین ها استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که مراکز نگهداری از کودکان بی سرپرست در ایران کاملاً با استانداردهای فیزیکی، فضایی و آموزشی همخوانی ندارد و فاصله ی این مراکز با استانداردها، بویژه در استانهای محروم مرکزی بیشتر به چشم می‎خورد و از منظرمتغیرهای آموزشی و اجتماعی و روانی، مشکلات در کودکان بی سرپرست بیشتر از کودکان تحت حمایت خانواده می‎باشد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه میزان رشد اجتماعی کودکان بی سرپرست نسبت به همسالان عادی خود پایین‎تر می‎باشد، توصیه می‎شود با طراحی و با تشکیل اردوهای تفریحی آموزشی شبیه زندگی اجتماعی عادی و واگذاری اداره‎ی این اردوها و با تعریف عملیاتی نقش‎های اجتماعی به این کودکان زمینه رشد اجتماعی آنان فراهم گردد.