تاثیر سطوح مختلف عصاره یوکا (Yucca schidigera) بر عملکرد رشد، راندمان تغذیه، ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) و کیفیت آب محیط پرورش

Abstract

یکی از اهداف صنعت آبزی­پروری، افزایش تولید ماهی با کمترین میزان استرس ناشی از ترشح آمونیاک است. گیاه یوکا (<em>Yucca schidigera</em>) از ساپونین­های استروئیدی، پلی­ساکاریدها و پلی­فنل­ها تشکیل شده است که فعالیت فلور روده را برای بهبود فرآیند گوارش افزایش می­دهد، همچنین ظرفیت جذب زیادی برای ترکیبات مضر فرار مانند آمونیاک و سولفید هیدروژن دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سطوح مختلف عصاره یوکا بر عملکرد رشد، تغذیه ماهی کپور (<em>Cyprinuscarpio</em>) و کیفیت آب محیط پرورش به­مدت 60 روز بود. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار T₁ (شاهد، جیره بدون عصاره)، تیمارهای T₂، T₃ و T₄ (به­ترتیب جیره حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد عصاره یوکا) بود. در قالب طرح کاملاً تصادفی، تعداد 360 قطعه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 04/0±40/2 گرم و طول 05/0±47/5 سانتی­متر در 12 تانک 40 لیتری ذخیره­سازی شد. سطوح مختلف عصاره بر روی غذای تجاری اسپری و در 4 نوبت روزانه مصرف شد. وزن نهایی در تیمار T₄ در مقایسه با شاهد (T₁) و سایر تیمارهای آزمایشی (T₂ و T₃) به طور معنی­داری بالاتر بود (05/0p<). بطور مشابه، ضریب تبدیل غذایی (37/0±01/2) و نسبت کارایی پروتئین (01/0±17/0) به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد (به­ترتیب 31/0±71/2 و 01/0±14/0) بهتر بود. ترکیبات بیوشیمیایی لاشه اختلاف معنی­دار آماری بین تیمارهای مختلف نشان داد (05/0p<). آنالیز ترکیبات بدن نشان داد که کمترین مقدار پروتئین و بیشترین مقدار چربی در تیمار T₄ بترتیب 63/2±87/62 درصد و 55/1±29/26 درصد بدست آمد. پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در محدوده توصیه شده برای ماهی کپور بود. تیمارهای آزمایشی نسبت به تیمار شاهد کمترین مقدار آمونیاک و بیشترین مقدار نیترات در محیط آبی پرورش را داشتند. نتایج این آزمایش نشان داد که، استفاده از عصاره یوکا می­تواند باعث بهبود وضعیت رشد، تغذیه، ترکیبات لاشه و همچنین کیفیت آب محیط پرورش ماهی کپور معمولی شود.