ادبیات و علوم پزشکی؟ چه خوف!

Abstract

نوجوانی بسیاری از ما از سوی والدینمان با این جمله که «تو برو درسِتو بخون، کنارش علاقَتم ادامه بده» جهت گرفت و سپری شد. علاقه‌های مختلفی، خصوصاً از دنیای ورزش و هنر، فدای همین جهت‌دهی اشتباه می‌شود. شرایط زندگی، بعدتر به ما نشان می‌دهد که این جهت‌دهی ریشه‌هایی در وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور دارد و به‌طور مطلق نمی‌توان آن را اشتباه دانست. در این صورت پرسشی نو به وجود می‌آید: «آیا راهی هست که درسمان را بخوانیم و علاقه‌مان را هم دنبال کنیم؟». در پاسخ به این پرسش و در جستاری روایی -که با مقاله‏های معمول متفاوت است و در دل یک روایت حرفش را منتقل می‌کند و خبری از عصاقورت‌دادگی مقالات معمول در آن نیست- ابتدا از موانع تحصیلی و اقتصادی علاقه‌مندان به ادبیات و علوم انسانی (به‌عنوان یکی از علایق فداشونده) می‌گوییم. همان‌هایی که به تحصیل در رشته‌های دیگر و خصوصاً تحصیل در علوم پزشکی می‌پردازند. سپس به معرفی یکی از زمینه‌های جدید علمی، یعنی علوم انسانی سلامت می‌پردازیم. همین‌جا است که نقش ادبیات در علوم انسانی سلامت را تبیین می‌کنیم و در پایان به پیشنهادِ طیِ مسیر میان‌رشته‌ای ادبیات و علوم و پزشکی می‌پردازیم.