بررسی بهبود عملکرد بیولوژیکی و شاخص‏های فیزیولوژیکی زنیان (.Carum copticum L) تحت تاثیر کاربرد پلی آمین ‏ها در شرایط تنش شوری

Abstract

به منظور بررسی بهبود عملکرد بیولوژیکی و شاخص‏های فیزیولوژیکی زنیان تحت تاثیر کاربرد پلی‏آمین‏ها در شرایط تنش شوری پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 فاکتور و 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل 4 سطح تنش شوری آب شامل شاهد (بدون تنش شوری) و شوری 1000، 2000 و 3000 میلی‏گرم در لیتر و فاکتور دوم شامل 5 سطح استفاده از پلی‏آمین صفر، 5/0 و 5/1 میلی‏مولار پوترسین و 5/0 و 5/1 میلی‏مولار اسپرمیدین بود. نتایج نشان داد که افزایش سطوح شوری سبب کاهش ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیکی، شاخه جانبی و تعداد چتر در بوته شد. کم‏ترین میزان کلروفیل a و b و بیش‏ترین محتوای سدیم و کلر در تنش شوری 3000 میلی‏گرم در لیتر مشاهده شد. در شرایط تنش شوری 2000 میلی‏گرم در لیتر، تیمار اسپرمیدین 5/1 و 5/0 میلی‏مولار سبب افزایش محتوای پرولین به میزان 56/44 و 16/40 درصد نسبت به شاهد شد. هم‏چنین بیش‏ترین پراکسیداز در تیمار اسپرمیدین 5/1 و 5/0 میلی‏مولار به ترتیب به میزان 60/3 و 20/3 میکرومول بر دقیقه بر میلی‏گرم پروتئین مشاهده شد. بنابراین ترکیبات پلی‏آمین از طریق بهبود ویژگی‏های فیزیولوژیکی از جمله افزایش تنظیم کننده‏های اسمزی و فعالیت آنزیم‏های آنتی اکسیدانی سبب کاهش اثرات تنش شوری شده است. هم‏چنین در شرایط تنش شوری، ترکیبات پلی‏آمین اسپرمیدین نسبت به پوترسین بهتر عمل نموده است.