معرفی مدل مجموع شاخص تعلقة فی (TPFIM) در تجزیه‌وتحلیل گروه‌های اکولوژیک گیاهی

Abstract

در تحقیق حاضر نخست با کاربرد شاخص تعلقة فی (<em>Φ</em>)، گونه‌های معرف گروه‌های اکولوژیک گیاهی جنگل حفاظت‌شدة خیبوس تعیین‌شده و سپس با توسعة مدل مجموع شاخص تعلقه فی به‌همراه دو شاخص تمایزی و انحصارگرایی، ارزش گونه‌های معرف در ارزیابی کیفیت طبقه‌بندی گروه‌های مزبور تشریح شد. براساس نتایج شاخص تعلقة فی تعداد 33 گونۀ معرف برای گروه‌های گیاهی فاقد شمشاد معرفی شد که سهم گونه‌های چوبی و علفی به‌ترتیب 7/76 درصد (22 گونه) و 3/33 درصد (11 گونه) بود، این در حالی است که در فهرست گونه‌های معرف گروه‌های گیاهی شمشاد (7 گونه) اصلاً گونه‌های علفی حضور نداشتند. کاربرد آزمون نیکویی برازش مربع کای (25= d_f و 97/234 =2χ)، ضریب کاپا (789/0=K) و ضریب همبستگی اسپیرمن (935/0=r_s) در بررسی تطابق گروه‌های گیاهی حاصل از دو روش عضویت‌پذیری TPFI و طبقه‌بندی TWINSPAN نشان داد نتایج این دو روش با احتمال 99 درصد از یکدیگر مستقل نیستند و با یکدیگر انطباق دارند. ارزیابی کیفیت نتایج دو روش TPFIM و TWINSPAN براساس دو شاخص انحصارگرایی و تمایزی نشان می‌دهد که متوسط مقادیر این دو شاخص در گروه‌های گیاهی ارائه‌شده به روش TPFIM (74/88=U و 76/33=Sh) همواره در سطح بالاتری نسبت به گروه‌های گیاهی ارائه‌شده از طریق روش TWINSPAN (51/71=U و 98/29=Sh) قرار دارد. بنابراین نتیجه‌گیری می‌شود که روش عضویت‌پذیری TPFIM می‌تواند به‌عنوان روشی کارآمد در بهبود نتایج روش TWINSPAN در طبقه‌بندی گروه‌های گیاهی کاربرد داشته باشد.