لرزه‌شناسی دستگاهی بخش خاوری گسل مشا

Abstract

گسل مشا یکی از گسل‌‌های مهم و تهدیدکننده کلان‌شهر تهران (پایتخت کشور) است. تا پیش‌از این تحقیق، دانش زلزله‌شناسی دستگاهی منطقه به داده‌های کم، همراه با خطای تعیین‌مکان به‌ویژه در عمق و تعداد اندک سازوکار کانونی در پیوند با روند مشا، محدود بوده ‌است. در تحقیق حاضر، خُرد‌لرزه‌‌‌‌های(Micro Earthquakes) خاور لبه‌جنوبی البرز مرکزی به‌ویژه بخش خاوری گسل مشا به کمک نصب شبکه موقت محلی و متراکم، ثبت و پردازش شده‌ است. پس از خوانش فاز امواج پوسته‌ای(Pg, Sg)، زمین‌لرزه‌های دارای پوشش آزیموتی مناسب و خطای باقی‌مانده زمانی(Timing Residual errors) و مکانی ناچیز پالایش شد و برای تعیین نسبت سرعت امواج(Vp/Vs) و محاسبه مدل یک‌بُعدی ساختارسرعتی پوسته بالایی به کار رفت. سپس با مکان‌یابی دقیق و حل سازوکار ژرفی خُرد‌لرزه‌‌‌‌های قابل‌اعتماد، لرزه‌خیزی، چگونگی جنبش، هندسه گسله‌ها و وضعیت لرزه‌زمین‌ساختی منطقه بررسی و تحلیل شد.