مستندات فقهی ضرورت تعامل مسالمت‌آمیز پیروان مذاهب

Abstract

نوشتارحاضردرپی پاسخ به این سوال است که مستندات فقهی که برای تعامل بین پیروان مذاهب به کار می‌رود کدام می باشند؟استفاده از ادله فقهی برای اثبات ضرورت مباحثی همچون تعامل دربین مذاهب مختلف، حاوی تلاش برای بارورسازی لایه‌هایی متروک مانده از منابع فقهی می باشد؛ بررسی ادله فقهی تعامل مسالمت‌آمیز، برخوردار از ماحصلی است که نه‌تنها اهمیتی کمتر از نتایج حرکت صرفاً اصلاحی اجتماعی ندارد بلکه روندهای منتهی به شکل یافتگی وحدت اجتماعی را معنی مؤثرتر و جدیدتر می‌بخشد. نتایج بدست آمده در این مقال مشتمل بر چهارمحور: دلیل عقلی، دلیل قرآنی وروایی و سیره ائمه:،اصحاب و امامان مذاهب اهل سنت نشان می دهد،که قواعدفقهی «تقدیم اهم بر مهم»،«وجوب دفع ضرر محتمل» و«حفظ حرمت مسلمانان»،«وجوب مودّت میان مسلمانان» به عنوان مستند عقلی ونقلی، درحفظ وحدت،و دوری از تفرقه می‌باشد.وهمچنین ادله های دیگرفقهی ازجمله قرآن وسیره معصومین: واصحاب ، تعامل مذاهب مختلف با یکدیگر را به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر به اثبات می رساند.قصد مقاله این است که ادله ومستندات فقهی همزیستی مسالمت‌آمیز بین دو تفکر تشیع و اهل تسنن را بررسی نمایم، لازم به ذکراست گفته‌ها و پیشنهادات مطرح‌شده درباره وحدت میان شیعه و سنی کمتر با دغدغه‌هایی فقهی درگیر می باشدبه نظر می‌رسد که برای کنار زدن دیدگاه‌های وحدت گریزانه باید وحدت را در فضایی مؤثرتر و مطرح کرد استفاده از ادله فقهی این فضا را برای ما ایجاد می‌کند که بتوانیم همزیستی مسالمت‌آمیز بین پیروان مذاهب اسلامی را با قوت بیشتر اثبات نماییم لازم به ذکراست گفته‌ها و پیشنهادات مطرح‌شده درباره وحدت میان شیعه و سنی کمتر با دغدغه‌هایی فقهی درگیر می باشدبه نظر می‌رسد که برای کنار زدن دیدگاه‌های وحدت گریزانه باید وحدت را در فضایی مؤثرتر و مطرح کرد استفاده از ادله فقهی این فضا را برای ما ایجاد می‌کند که بتوانیم همزیستی مسالمت‌آمیز بین پیروان مذاهب اسلامی را با قوت بیشتر اثبات نماییم