ارزیابی میزان رضایت شغلی و بهره وری کارکنان نیروی انتطامی با توجه به ساعت کاری

Abstract

اشتغال از جمله مسائلی است که همواره ذهن انسانها، دولتها و ملتها را به خود مشغول داشته است. هر چند شغل و حرفه به ظاهر، به بعد اقتصادی - معیشتی انسانها مربوط می شود، ولی با بعد فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آنان نیز ارتباطی تنگاتنگ دارد. رضایت شغلی فعالیتی است میان رشته ای که دیدگاه های روان شناختی اجتماعی، جامعه شناختی، اقتصادی، علوم سیاسی و تربیتی هر کدام به سهم خود به آن پرداخته اند. هدف از پزوهش حاضر نیز بررسی میزان رضایت شغلی و بهره وری کارکنان نیروی انتطامی با توجه به ساعت کاری می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ تقسیم بندی بر مبنای هدف، از نوع کاربردی بوده و برای انجام آن از روش تحقیق توصیفی- همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری شامل 214 نفر از کارکنان نیروی انتظامی اعم از قراردادی، شرکتی و رسمی می باشد. حجم نمونه مطابق فرمول کوکران 189 نفر بوده که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه می باشد که شامل، پرسشنامه استاندارد 26 سوالی بهره وری کارکنان و 30 سوالی رضایت شغلی و در نهایت 11 سوال برای ساعت کاری کارکنان می باشد. نتایج بدست آمده نشان داد بین میران رضایت شغلی و بهره وری کارکنان رابطه مسقیم و معنی داری وجود دارد. همجنین ساعت کاری کارکنان بر رابطه رضایت شغلی و بهره وری کارکنان تاثیرگذار است.