الگوی جامع ارتقاء ایمنی عابران پیاده (مورد مطالعه ف.ا.ا البرز)

Abstract

تصادفات ترافیکی یکی از مهم­ترین موضوعات مطرح درحوزه سلامت عمومی بوده و یکی از اصلی ‌ترین علل مرگ انسان‌ها در تمامی کشورهای جهان می‌باشد. به­ علاوه، از میان تمامی گروه‌های کاربران راه، عابرین‌پیاده به ­دلیل نداشتن حفاظ در برابر برخورد با وسایل نقلیه، به‌عنوان یکی از آسیب‌پذیرترین گروه‌های کاربران راه به‌حساب می‌آیند که اغلب در تصادفات ترافیکی مصدومیت‌های شدیدی را متحمل می‌شوند. از همین رو هدف این پژوهش ارائه الگوی جامع ارتقاء ایمنی عابران پیاده (مورد مطالعه ف.ا.ا البرز) می­باشد.این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از حیث زمان مقطعی و از نظر روش انجام آمیخته می‌باشد. در مرحله اول (بخش کیفی)، برای احصاء ابعاد، مؤلفه‏ها و شاخص‏‌ها از تحقیقات انجام شده و نظرات خبرگان و کارشناسان پلیس راهور استان البرز استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها در این بخش مصاحبه نیمه ساختار یافته می‌باشد، جامعه‌آماری در بخش کمی کارکنان پلیس راهور فرماندهی انتظامی البرز و نمونه‌آماری تعداد 160 نفر از این کارکنان می ­باشند. ابزار گردآوری اطلاعات در این بخش پرسشنامه محقق ساخته حاصل از مرحله کیفی به تعداد 70 گویه می‌باشد برای محاسبه پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که مقدار این ضریب توسط نرم افزار اس پی اس اس، 75/. محاسبه گردید و پایایی آن نیز به صورت پایایی صوری به تایید اساتید محترم ناظر رسید. الگوی مورد نظر از بعد درون سازمانی و بعد برون سازمانی تشکیل شده است با توجه به مقدار آزمون خی ­دو که 96/8 و سطح معناداری که 000/. می­باشد، می­ توان با اطمینان 95 درصد بیان­کرد رتبه بندی مورد نظر معتبر می ­باشد. در این بین، در بعد درون سازمانی مؤلفه آگاه­ سازی با ضریب 21/3 در رتبه اول و مؤلفه امکانات و تجهیزات با ضریب 13/3 در رتبه دوم قرار دارند. در بعد برون سازمانی مؤلفه راننده و وسیله نقلیه با ضریب 26/3 در رتبه اول، عابرین یا ضریب 15/3 در رتبه دوم و نهادهای رسمی و غیر رسمی (خانواده و ...) با ضریب 11/3 در رتبه سوم قرار دارند.