اثرات درمانی و پروفیلاکتیک کورکومین بر مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول در سگ‌های پلیس مبارزه با مواد مخدر (نژاد ژرمن شیپرد)

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات درمانی و پروفیلاکتیک کورکومین بر مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول در سگ­های نژاد ژرمن شیپرد انجام پذیرفت. در این پژوهش 20 قلاده سگ به­طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. سگ­های گروه A روزانه 150 میلی­گرم بر کیلوگرم مبندازول همزمان با مصرف غذا، به شکل خوراکی و داخل کپسول ژلاتینی دریافت کردند. سگ­های گروه B، روزانه 500 میلی­گرم بر کیلوگرم کورکومین و 150 میلی­گرم بر کیلوگرم مبندازول همزمان با مصرف غذا، به شکل خوراکی و داخل کپسول ژلاتینی دریافت کردند. سگ­های گروه C و D نیز مشابه گروه دوم تحت تیمار قرار گرفتند؛ با این تفاوت که به ترتیب 2 و 24 ساعت پس از مصرف مبندازول، کورکومین دریافت کردند. آنزیم­های ALT، AST، ALP و LDH در همه گروه­ها اندازه­گیری شد. در سگ­های گروه A، غلظت سرمی آنزیم­های ALT، AST،ALP و LDH به­طور معنی­داری پس از 24 ساعت افزایش یافت (05/0>P). مقادیر آنزیم­ها در گروه­های B، C و D کاهش یافت اما تأثیر آن فقط در گروه D معنی­دار بود و غلظت آنزیم­ها در محدودة نرمال قرار گرفت (05/0>P). نتایج این پژوهش نشان داد که کورکومین به­صورت معنی­داری، دارای اثرات درمانی در مقابل مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول است.