اثر تمرین تناوبی شدید با تواتر کم و مکمل سیترولین بر میوستاتین و برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی مردان سالمند غیرفعال

Abstract

سالمندی اغلب با کاهش پیش‌روندة قدرت عضلاتی و افزایش تودة چربی همراه است. تمرینات تناوبی شدید ممکن است قدرت عضلانی را بهبود بخشد، اما تأثیرات آن در افراد سالمند تا حد زیادی روشن نیست. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر 8 هفته تمرین تناوبی شدید کم‌تواتر و مکمل ال- سیترولین بر میوستاتین، توان هوازی، قدرت و استقامت عضلانی و درصد چربی مردان سالمند بود. 30 مرد سالمند غیرفعال انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی شدید (HIIT)، سیترولین (CIT) و تمرین تناوبی شدید + سیترولین ( HIIT + CIT) قرار گرفتند. پروتکل HIIT به مدت 8 هفته و 2 جلسه در هفته و شامل فعالیت 30 ثانیه‌ای رکاب زدن روی دوچرخة ارگومتر (شدت 85 تا 90 درصد ضربان قلب ذخیره) بود. مکمل سیترولین یک روز در میان به مقدار شش گرم مصرف شد. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج نشان داد که میوستاتین در گروه HIIT +CIT نسبت به CIT و درصد چربی بدن در گروه‌های HIIT + CIT و HIT نسبت به CIT کاهش معناداری داشت. قدرت و توان هوازی در گروه‌های HIIT + CIT و HIT نسبت به CIT افزایش معناداری داشت. گروه HIIT + CIT افزایش معناداری در استقامت عضلانی نسبت به CIT داشت. براساس نتایج تحقیق، HIIT به‌تنهایی و در تعامل با مکمل ال سیترولین به بهبود شاخص‌های قدرت و حجم عضلانی و عملکرد هوازی مردان سالمند غیرفعال منجر شد. بنابراین، تمرینات تناوبی شدید کم‌تواتر و ال-سیترولین می‌تواند روش مؤثری برای پیشگیری یا کاهش سارکوپنیا در سالمندان باشد.