ابعاد تعالی سازمانی درکارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران در حوزه دانشی و مهارتی

Abstract

زمینه و هدف: هدف کلی پژوهش حاضر، ارائه ابعاد مؤثر بر تعالی سازمانی در کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران در حوزه دانشی و مهارتی است. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی انجام شد. در رویکرد کیفی، از روش تحلیل محتوا و در رویکرد کمی از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی از مدیران و فرماندهان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران به تعداد 15 نفر و در بخش کمی نیز بر اساس فرمول کوکران تعداد 330 نفر از کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. هم‌چنین در بخش کیفی از روش نمونه‌گیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع و در بخش کمی جهت جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه و پرسش‌نامه محقق‌ساخته تعالی سازمانی با 60 سؤال استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار به تأیید متخصصان رسید و روایی سازه آن‌ها با بارعاملی بیش‌تر از 5/0 محاسبه شد که مورد تأیید قرار گرفت. و پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ آن‌ها نیز بالای 7/0 محاسبه شد که مورد تأیید بود. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که متغیر تعالی سازمانی دارای 2 بُعد «توانمندسازی و عملکردی» است. هم‌چنین بُعد توانمندسازی دارای 5 مؤلفه «فرماندهی، یادگیری، منابع انسانی، راهبرد نظامی و ساختار سازمانی» و بعد عملکردی دارای 3 مؤلفه «نتایج امنیتی، نتایج جامعه و نتایج کلیدی عملکرد» می‌باشد که بعد توانمندسازی با بارعاملی 996/0 دارای بیش‌ترین سهم و بعد عملکردی با بارعاملی 959/0 دارای کم‌ترین سهم است. نتیجه‌گیری: نتایج آزمون معادلات ساختاری نشان داد که ابعاد توانمندسازی و عملکردی در تعالی سازمانی نقش معناداری دارند و بعد توانمندسازی بیش‌ترین نقش و بعد عملکردی کم‌ترین نقش را در تعالی سازمانی دارند.