بازنمایی جنسیت مرد در رمان طوبا و معنای شب با تأکید بر درون ماﻳﮥ جدال سنت و مدرنیته

Abstract

هدف اصلی این مقاله ارزیابی شخصیت مردان داستان با تأکید بر جدال بین سنت و مدرنیته در رمان طوبا و معنای شب است. مواجهه و تضاد بین سنت و مدرنیته یکی از مهم‌ترین درون‌مایه­های این رمان محسوب می‌شود. طوبا در سیر تاریخی زندگی­اش با مردانی روبه‌رو می­شود که هریک گفتمانی ویژه­ را در داستان نمایندگی می­کنند. در این پژوهش، با توجه به درون‌ماﻳﮥ اصلی رمان و با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، مردان به دو گروه سنتی و مدرن طبقه­بندی شده­اند که هریک باورها و بینش ویژۀ خود را دارند و در ارتباط با زنان رفتارها و کنش­هایی را به‌کار می­گیرند که با یکدیگر در تقابل است. افزون‌بر این، علاﻗﺔ نویسنده به عرفان شرقی، تائوئیسم و بینش اساطیری وی در شیوۀ بازنمایی مردان مؤثر بوده است. پارسی‌پور در این رمان به ستیز با جنسیت مرد نپرداخته؛ بلکه وی به نظام سنتی برخاسته از تفکر مردسالاری معترض است که نه‌فقط موجب فرسایش زنان می­شود، بلکه مردان را نیز به وادی سقوط می­کشاند. این مردان روشن‌فکرانی آزاداندیش و مدرن هستند که بر ضد نظام سلطه و سلسله‌مراتب تثبیت‌شده از سوی سنت می­تازند. همچنین نویسنده در این رمان زنانگی را نوعی ارزش ذاتی و مقدس دانسته که مردانگی از آن بی­بهره ­است. بدین ترتیب، وی از تقابل زیست‌شناختی دو جنس فراتر نرفته و فقط آن را دگرگون کرده است.