بررسی نقش عملی نماز در ایجاد و تقویت هویت و پیشگیری از بحران هویت در سربازان وظیفه ناجا

Abstract

زمینه و هدف: نماز همواره به‌عنوان اصلی اساسی برای کسب و تقویت هویت دینی برای انسان بوده است و پایه و اساس دین است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی و شناخت نقش عملی نماز در ایجاد و تقویت هویت و پیشگیری از بحران هویت در سربازان وظیفه ناجا است که در سن جوانی هستند. همچنین به عوامل محیطی پادگان‌های نظامی به‌عنوان محیط دینی، تربیتی، امنیتی، اجتماعی، فرهنگی، ارزشی، عقیدتی و سیاسی تأثیرگذار بر سربازان در نهادینه نمودن فرهنگ نماز بحث می‌شود. روش تحقیق: این پژوهش در ذیل موضوعات و مباحث اجتماعی نماز قرار می‌گیرد و ازنظر نوع هدف، جزء تحقیقات کاربردی و به‌شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش کیفی بوده و ازنظر دامنه زمانی، بررسی مقطعی هست و به‌صورت بررسی میدانی همراه با روش کتابخانه‌ای می‌باشد. جامعه آماری کلیه سربازان حین خدمت در سال 1398 در یگان‌های تابعه فرماندهی انتظامی استان ایلام بوده و تعداد 35 نفر از سربازان حین خدمتی که 6 ماه از خدمت مقدس سربازی را گذرانده‌اند، به‌عنوان نمونه به روش حذفی انتخاب شدند و از ابزار پرسشنامه محقق ساخته برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. یافته‌ها: براساس یافته‌های این پژوهش، نماز به‌عنوان سپری محکم، می‌تواند نقش مهمی در تقویت هویت و تأثیر پیشگیرانه‌ای در بحران هویت سربازان داشته باشد و موجب دست یافتن به آرامش روانی، وحدت شخصیت، تقویت روحیه تعهد و مسئولیت‌پذیری، معنا بخشیدن به زندگی، پایبندی به ارزش‌های نظام اسلامی، تزکیه روح و پالایش درونی، حل تعارضات درونی، تکریم منزلت، تأمین بهداشت روانی و انسجام و همدلی شود. نتیجه‌گیری: ایجاد اصلاحات بنیادی به‌منظور تغییر در نگرش سربازان نسبت به محیط پادگان‌ها و مناسک مذهبی در آن و همچنین اصلاح روش‌ها و الگوهای تعاملی- رفتاری آسیب‌زا میان سربازان و فرماندهان می‌تواند زمینه‌ساز تحولات اساسی در شخصیت سربازان شده و آنها را در جهت‌گیری اصولی و واقعی به‌سوی ارزش‌های الهی و انسانی هدایت نماید.