اثر پوشش‌های زیست تخریب پذیر بر خواص ممانعتی کاغذ

Abstract

هدف این مطالعه، بررسی تأثیر پوشش‌های زیست‌تخریب‌پذیر در دو نوع کاغذ پایه بوده است. بدین منظور از دو نوع کاغذ پایه متفاوت (کرافت لاینر و چاپ و تحریر کارخانه چوب و کاغذ مازندران)، استفاده شد. مواد پوشش‌دهی با مواد جامد 30 درصد، دارای خاک رس (100 قسمت) و نشاسته کاتیونی (12 قسمت) بود، و از دو نوع متصل‌کنندهPLA )10 قسمت( و PVA )10 قسمت( برای دو ترکیب پوشش‌دهی استفاده شد. پوشش‌دهی با دو ترکیب پوششی زیست‌تخریب‌پذیر و به روش غوطه‌وری در دو زمان 1 و 2 دقیقه انجام شد. پس از غوطه‌وری، نمونه‌ها در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 54 درصد، در دمای اتاق خشک شدند. مشخصات فیزیکی کاغذهای شاهد و پوشش شده مانند مقاومت به عبور هوا یا تخلخل، ضخامت، جرم و جذب آب (Cobb60) تعیین گردید. مطابق انتظار، افزایش زمان تیمار، موجب کاهش تخلخل و افزایش وزن پوشش در نمونه‌ها شد، ولی از نظر خواص ممانعتی، ترکیب PVA مؤثرتر از PLA بود. کلیه نمونه‌های تیمار شده نسبت به نمونه‌های شاهد، دارای مقاومت به عبور هوای بیشتری بودند و به علت افزایش مویینگی در بافت کاغذ، جذب آب در کلیه نمونه‌ها بیشتر شد. با بررسی تجزیه واریانس مشخص شد که، نوع ترکیب و زمان پوشش‌دهی، اثر معناداری در تخلخل و وزن پوشش کاغذ دارند. سپس با انجام محاسبات، مقادیر ضخامت و چگالی پوشش به دست آمد، که وضعیت جذب آب آن‌ها را تأیید کرد. ترشوندگی سطح کاغذ به وسیله این تیمارها افزایش یافت.