ارزیابی آلودگی فلزات سنگین آرسنیک، کادمیوم و سرب در آب و رسوبات سطحی تالاب ناصری (خرمشهر)

Abstract

این تحقیق در سال 95- 1394 به‌‌منظور تعیین میزان فلزات سنگین آرسنیک، سرب و کادمیوم در آب و رسوبات تالاب ناصری استان خوزستان انجام شد. نمونه‌‌برداری از سه بخش شمالی، مرکزی و جنوبی در دو فصل زمستان و تابستان با 3 تکرار با استفاده از روش‌‌های استاندارد صورت گرفت. میزان آرسنیک و سرب در آب تالاب ناصری در فصل تابستان بالاتر از فصل زمستان به‌‌دست آمد، اما غلظت کادمیوم در فصل تابستان پایین‌‌تر بود. همچنین غلظت کادمیوم و سرب در رسوبات تالاب در فصل تابستان بالاتر از فصل زمستان محاسبه شد، اما میزان آرسنیک در رسوبات در فصل تابستان پایین‌‌تر بود. میزان آرسنیک، کادمیوم، سرب در آب تالاب ناصری در مقایسه با آستانه مجاز استاندارد ملی ایران و استانداردهای جهانی مانند آژانس حفاظت محیط‌‌زیست آمریکا و سازمان بهداشت جهانی پایین‌‌تر بود. نتایج حاصل از محاسبه فاکتور آلودگی نشان داد فلزات آرسنیک، سرب و کادمیوم به‌‌ترتیب در سطوح آلودگی کم، آلودگی متوسط و شدیدا آلوده طبقه‌‌بندی شدند. درجه آلودگی فلزات مورد مطالعه نیز نشان داد که آلودگی رسوبات تالاب ناصری در رده متوسط بوده است. با توجه به این که مقادیر شاخص بار آلودگی بالاتر از 1 به‌‌دست آمد. بنابراین، این شاخص هم نشان‌دهنده آلودگی رسوبات تالاب ناصری به فلزات کادمیوم، سرب و آرسنیک بود. از لحاظ فاکتور غنی‌شدگی فلزات آرسنیک و سرب در رده کم و کادمیوم در طبقه زیاد به‌‌دست آمد. به ‌‌عبارت دیگر فلز کادمیوم دارای منشا انسان‌‌زاد بود، اما فلزات آرسنیک و سرب دارای غنی‌شدگی و منشا طبیعی هستند. می‌‌توان با ایجاد سیستم‌‌های مناسب تصفیه برای پساب‌‌های واحدهای نیشکر و اعمال مدیریت بهینه، از ورود هر نوع آلاینده‌‌ای به ویژه فلزات سنگین به تالاب ناصری جلوگیری و ممانعت به‌‌عمل آید.