نمایش مختصر رکورد

ارزیابی توان اکولوژیکی در مناطق شکار ممنوع جهت ارتقاء به سطوح حفاظتی بالاتر با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع الوند)

dc.contributor.authorسبحانی, پروانهfa_IR
dc.contributor.authorگشتاسب, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorنظامی, باقرfa_IR
dc.contributor.authorجهانی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T19:52:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T19:52:38Z
dc.date.available1399-07-08T19:52:38Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T19:52:38Z
dc.date.issued2018-02-20en_US
dc.date.issued1396-12-01fa_IR
dc.date.submitted2016-05-31en_US
dc.date.submitted1395-03-11fa_IR
dc.identifier.citationسبحانی, پروانه, گشتاسب, حمید, نظامی, باقر, جهانی, علی. (1396). ارزیابی توان اکولوژیکی در مناطق شکار ممنوع جهت ارتقاء به سطوح حفاظتی بالاتر با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع الوند). پژوهش های محیط زیست, 8(16), 29-42. doi: 2008-9597fa_IR
dc.identifier.issn2008-9597
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/2008-9597
dc.identifier.urihttp://www.iraneiap.ir/article_63805.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/76319
dc.description.abstractاز پیامد‌های افزایش جمعیت انسان، افزایش مصرف منابع و کاهش تنوع‌زیستی است. روند فزاینده نرخ انقراض موجب شد انسان به منظور استفاده از ارزش‌های سودمند و ذاتی گونه‌ها اقدام به حفاظت از آن‌ها نماید که نتیجه این کار شکل‌گیری مناطق حفاظت شده بود. پژوهش مذکور با هدف زون‌بندی منطقه شکار ممنوع الوند به منظور دستیابی به الگوی بهینه حفاظت و توسعه به روش ارزیابی چند معیاره با استفاده از روش تلفیق لایه‌های اطلاعاتی با ترکیب خطی- وزن‌دار در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی صورت گرفت. طبق روش دلفی معیار‌ها غربالگری و سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی وزن‌دهی شدند. در بررسی نتایج اجرای روش تحلیل سلسله مراتبی در نرم‌افزار Expert Choice الویت وزن نشانگر‌ها به ترتیب در زون 1-2، بیش‌ترین وزن مربوط به نشانگر تقسیمات عمومی اقلیم (1)، در زون 3- 4 و زون 5، نشانگر آثار فرهنگی‌تاریخی (1)، زون 6، نشانگر فاصله از راه‌ها (1) و نهایتا در زون 11، به نشانگر نقاط هم‌دما، جمعیت ساکن و کاربری اراضی (1) اختصاص یافت. در الویت‌بندی زون‌های حاصل شده، به ترتیب بیش‌ترین الویت شامل؛ زون 2 (9/54%)، زون 11 (17/33%)، زون 6 (49/8%)، زون 3-4 (26/2%) و زون 5 (16/1%) می‌باشد. با توجه به الویت حاصل از وزن هر زون، منطقه دارای درصد بالایی از زون حفاظت و همچنین وجود کریدور در بین دو منطقه حفاظت شده و گدار گونه‌های با ارزش قوچ و میش در این منطقه، می‌توان گفت که برای ارتقاء به منطقه حفاظت شده مناسب می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش های محیط زیستfa_IR
dc.relation.ispartofEnvironmental Researchesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/2008-9597
dc.subjectحفاظتfa_IR
dc.subjectارزیابی چند‌معیارهfa_IR
dc.subjectتحلیل سلسله مراتبیfa_IR
dc.subjectزون‌بندیfa_IR
dc.subjectمنطقه شکار ممنوع الوندfa_IR
dc.subjectارزیابی توانfa_IR
dc.titleارزیابی توان اکولوژیکی در مناطق شکار ممنوع جهت ارتقاء به سطوح حفاظتی بالاتر با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع الوند)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشدfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیئت علمیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیئت علمیfa_IR
dc.contributor.departmentهیات علمی دانشکده محیط زیستfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue16
dc.citation.spage29
dc.citation.epage42


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد