بررسی عوامل موثر بر انتشار دی‌اکسید‌کربن در ایران؛ با تاکید بر آثار بیانیه 21 ریو

Abstract

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط بین انتشار سرانه‌ی گاز دی اکسید کربن به عنوان شاخصی از آلودگی محیط زیستی با نسبت ارزش افزوده بخش کشاورزی به صنعت، نسبت ارزش افزوده بخش خدمات به صنعت، تراکم جمعیت شهری و مصرف انرژی در ایران با تاکید بر آثار بیانیه 21 ریو طی دوره 1393-1357 است. بدین منظور با استفاده از مدل خود توضیح با وقفه‌های توزیعی (ARDL) روابط کوتاه‌مدت و بلند‌مدت بین متغیرهای مدل برآورد شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که با افزایش یک واحد مصرف انرژی هم در کوتاه‌مدت و هم در بلند‌مدت، انتشار گاز دی‌اکسید‌کربن 002/0 واحد افزایش می‌یابد. لذا پیشنهاد می‌شود که حمایت از توسعه استفاده از انرژی‌های تجدید پذیری به‌ویژه انرژی خورشیدی، باد و آب در راستای بهبود کیفیت هوا و شاخص‌های محیط زیست مورد توجه قرار گیرد. همچنین با توجه به معنی دار شدن متغیر مجازی کنفرانس ریو و علامت مثبت این متغیر در الگوی بلند‌مدت نتیجه می‌شود ایران بعد از برگزاری این کنفرانس در راستای حفظ محیط زیست گام برداشته است. برآورد ضریب تصحیح خطا نیز نشان می‌دهد که در صورت بروز شوک‌های ناگهانی به انتشار دی‌اکسید کربن، مدت زمان لازم برای تعدیل کل آثار شوک حدود 3/1 دوره خواهد بود.