بررسی اثرات مانسون تابستانه بر فراوانی دوکفه‌ای‌ها و شکم پایان در سواحل ایرانی دریای عمان

Abstract

به منظور بررسی تنوع ، پراکنش و تراکم دوکفه ایها و شکم پایان سواحل ایرانی دریای عمان( از تنگه هرمز تا خلیج گواتر) هر 30 مایل دریایی تعداد 10 ایستگاه ثابت نمونه برداری انتخاب گردید. نمونه برداریها از اعماق 40-10 متر به انجام رسید. در بررسی های انجام شده در مجموع تعداد 43 جنس متعلق به 19 خانواده از دوکفه ای ها و تعداد 71 جنس متعلق به 43 خانواده از شکم پایان مورد شناسایی قرار گرفتند. خانواده های Lucinidae با 55% ، Nuculidae با 13% ، Tellinidae با 7% ، Veneridae با 5% و Yoldiidae با 5% به ترتیب خانواده های غالب دوکفه ای ها را تشکیل دادند و خانواده های غالب شکم پایان از نظر درصد فراوانی به ترتیب شامل Nassaridae با 27% ، Retusidae با 16% ، Pyramidellidae با 12% ، Cyclostrematidae با 8% و Scaphandridae با 7% بودند. نتایج نشان داد که فراوانی دوکفه ایها و شکم پایان در دریای عمان، تحت تاثیر بادهای موسمی جنوب غربی اقیانوس هند قرار دارد، بطوریکه فراوانی دوکفه ایها پس از مانسون تابستانه کاهش و فراوانی شکم پایان افزایش می یابد.