بررسی انگل‌های‌ ماهیان تالاب حنا، سمیرم، اصفهان

Abstract

انگل‌های داخلی و خارجی 4 گونه ماهی بومی و معرفی شده تالاب حنا در شهرستان سمیرم استان اصفهان، در طول پائیز و زمستان 1386، بهار و تابستان ۱۳۸۷ مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع تعداد ۱۲0 نمونه ماهی بوسیله دام گوشگیر و تور پره صید و در آزمایشگاه بررسی شدند. براساس نتایج بدست آمده انگل Trichodina perforata در پوست و آبشش ماهی کاراس Carassius auratus auratus و سه گونه زالوی Glossiphonia heteroclita، Thromyzon tessulatum و Hemiclepsis marginata در پوست و قاعده باله‌ها سیاه‌ ماهی ریز فلس Capoeta damascina برای اولین بار در این میزبان‌ها گزارش می‌شوند. علاوه براین، 13 گونه انگل داخلی و خارجی دیگر شامل: میکسوزوآ (Myxobolus varicorhini و .Myxobolus sp)، مژه‌داران (Ichthyophthirius multifiliis)، کرم‌های مونوژن (Dactylogyrus lenkorani،Dactylogyrus intermedius و Gyrodactylus sp) و کرمهای دیژن نابالغ Diplostomum spathaceum و .Tylodephys sp و کرم‌های دیژن بالغ Allocreadium isoporum ،A. laymani، یک کیست دیژن ناشناخته، یک گونه آکانتوسفا ل .Acanthocephalorhynchoides sp. ، یک گونه سستود Khawia armeniaca شناسایی گردید. بیشترین میزان شیوع به انگل Diplostomum spathaceum در ماهی Aphanius isfahanensis در فصل بهار و تابستان (100 درصد) و ماهی مروارید Alburnus sp. در فصل تابستان (100 درصد) و کمترین میزان شیوع مربوط به انگل Allocreadium laymani در سیاه‌ ماهی در فصل زمستان (صفر در صد) و در فصول پاییز و بهار (11 درصد) مشاهده گردید. آلودگی به زالو صرفاً در سیاه‌ ماهی مشاهده گردید. بیشترین میانگین (± انحراف استاندارد) شدت آلودگی انگل مربوط به K. armeniaca در سیاه‌ ماهی در فصل بهار معادل 40/3±50/12 با دامنه 16-8 مشاهده گردید. بیشترین میانگین (± انحراف استاندارد) فراوانی انگل مربوط به D. spathaceum در ماهی کاراس در فصل زمستان به میزان 79/11±67/41 مشاهده گردید. نتایج حاکی از تنوع گونه‌ای نسبتاً بالای انگل‌های ماهی در این تالاب می‌باشد که در صورت عدم توجه به شرایط اکولوژیک تالاب می‌تواند در دراز مدت اثر منفی بر جمعیت ماهیان این اکوسیستم بگذارد.