اثر دانه جو پرتوتابی شده با بیم الکترون بر گرانروی، جمعیت باکتریایی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری روده جوجه‏ های گوشتی

Abstract

این آزمایش به منظور بررسی اثر دانه­ی جو پرتوتابی شده با بیم الکترون در دوز 40 کیلوگری بر گرانروی، جمعیت باکتریایی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری روده­ی جوجه‏های گوشتی انجام شد. جیره‏های آزمایشی شامل سطوح 25 و 50 درصد دانه­ی جو (به صورت خام و پرتوتابی) و جیره­ی شاهد بر پایه­ی ذرت و کنجاله­ی سویا (بدون جو و پرتو) که مجموعاً شامل 5 تیمار و چهار تکرار و تعداد 12 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی به اجرا درآمد. با افزایش سطح دانه­ی جو به 50 درصد (خام و پرتوتابی) گرانروی محتویات ایلئوم افزایش معنی‏داری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. پرتوتابی سبب کاهش گرانروی ایلئوم در جیره­ی 50 درصد دانه­ی جو شد. با افزایش سطح دانه­ی جو در جیره، pH محتویات ایلئوم کاهش معنی‏داری نشان داد اما پرتوتابی تأثیر معنی‏داری بر pH نشان نداد. اثر تیمارهای آزمایشی بر جمعیت باکتریایی سکوم (کلی‏فرم، اشریشیا کلی و کل هوازی) معنی‏دار نبود. اما با افزایش سطح دانه­ی جو خام به 50 درصد جمعیت لاکتوباسیل کاهش معنی‏داری نسبت به جیره­ی 25 درصد جو پرتوتابی و شاهد نشان داد. فعالیت آنزیمی پانکراس و محتویات ژژنوم (آمیلاز و پروتئاز) بین تیمارهای آزمایشی معنی‏دار نبود. فعالیت آنزیم لیپاز در بافت پانکراس با افزایش سطح دانه­ی جو به 50 درصد (خام و پرتوتابی) افزایش معنی‏داری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات هیستومورفومتری دئودنوم و ژژنوم شامل ارتفاع و قطر کرک، عمق و ضخامت کریپت، نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت، تعداد سلول‏های جامی شکل در بافت پوششی و کریپت، ضخامت بافت پوششی، ضخامت طبقه­ی عضلانی و ضخامت کل دیواره تأثیر معنی‏داری نشان نداد. نتایج این آزمایش نشان داد که پرتوتابی باعث کاهش معنی‏دار گرانروی در سطح 50 درصد دانه­ی جو گردید اما اثر معنی‏داری بر pH، جمعیت میکروبی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری دئودنوم و ژژنوم نشان نداد.