اثر رزوراترول بر لیپید‌های خون و شاخص تصلب‌زایی در مدل موش صحرایی با تخمدان پلی‌کیستیک

Abstract

سندرم تخمدان پلی­کیستیک یک اختلال اندوکرینی در زنان در سن تولیدمثل است که معمولاً با مقاومت به انسولین و هایپرلیپیدمی همراه است. رزوراترول یک پلی­فنول طبیعی دارای اثرات آنتی­اکسیدانی و محافظت کننده­ی قلبی می­باشد. تا کنون مطالعه­ای درباره­ی اثر رزوراترول بر نمایه­ی لیپیدی در این سندرم انجام نشده است. این مطالعه با هدف بررسی رزوراترول بر نمایه­ی لیپیدی و شاخص تصلب­زایی در موش­های صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی­کیستیک انجام شد. در این مطالعه تجربی پانزده سر موش صحرایی ماده­ی نژاد ویستار (21 روزه) به 3 گروه (n=5) تقسیم شدند: گروه­های کنترل، پلی­کیستیک، و گروه پلی­کیستیک تحت تیمار با رزوراترول. برای القاء فنوتیپ تخمدان پلی­کیستیک، به موش­های صحرایی ماده­ی نابالغ، تستوسترون انانتات با دوز g100mg/ 1 وزن بدن به صورت زیرجلدی به مدت 35 روز تزریق شد. سپس به گروه تحت تیمار با رزوراترول، رزوراترول با دوز mg/kg10 به صورت داخل صفاقی به مدت 28 روز تزریق گردید. در پایان، غلظت­های سرمی کلسترول و تری­گلیسریدهای تام، LDL-C، VLDL-C، HDL-C، گلوکز و شاخص تصلب­زایی اندازه­گیری شد. تیمار حیوانات گروه مدل تخمدان پلی­کیستیک با رزوراترول سطوح سرمی LDL-C، گلوکز و شاخص تصلب­زایی را کاهش و میزان HDL-C را افزایش داد. نتایج نشان می­دهد که تیمار موش­های صحرایی دچار تخمدان پلی­کیستیک با رزوراترول ممکن است موجب بهبود وضعیت دیس­لیپیدمی شود و میزان شاخص تصلب­زایی و گلوکز خون را کاهش دهد و ممکن است یک ترکیب درمانی مناسب برای بهبود اختلالات متابولیکی همراه با سندرم تخمدان پلی­کیستیک باشد.