بررسی اثرات تجویز عصاره هیدروالکلی ریشه گزنه بر ساختار هیستومورفومتریک عصب سیاتیک موش صحرایی متعاقب دیابت تجربی

Abstract

دیابت ملیتوس اختلال در متابولیسم کربوهیدرات، لیپید و پروتئین است، که به اختلال در ساختار سیستم عصبی مرکزی و محیطی منجر می‌شود. گیاه گزنه دارای خواص متفاوت بوده و تاثیر مثبت آن بر کا‌هش عوارض ناشی از دیابت گزارش شده است. لذا در این مطالعه اثرات عصاره هیدروالکلی ریشه گزنه دو پایه بر ساختار هیستومورفومتریک عصب سیاتیک موش صحرایی نر سالم و دیابتی نژاد ویستار مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور 15 سر موش‌ صحرایی نر با وزن 220 تا 250 گرم به طور تصادفی به گروه‌های کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی دریافت کننده عصاره ریشه گزنه (mg/kg50)، تقسیم شدند. دیابت با تزریق داخل صفاقی mg/kg60 استرپتوزوتوسین ایجاد گردید. بعد از 6 هفته‏‏، از موش‌ها، نمونه‌گیری و برش‌های بافتی به قطر 5 الی 6 میکرومتر از عصب سیاتیک صورت گرفت. ا‌لقای دیا‌بت با‌عث کاهش قطر عصب، کاهش قطر آکسون، کاهش میزان میلین آکسون‌ها، در عصب سیاتیک گردید. استفاده از عصاره ریشه گزنه در موش‌های دیابتی تقریباً تمامی پارامترهای مورد مطالعه را بهبود بخشید (05/0P<).