ارزیابی روش‌های ماشین بردار پشتیبان، تحلیل تفکیک خطی و درجه دوم در شبیه‌سازی نوسانات سطح آب زیرزمینی دشت شهرکرد

Abstract

با توجه به افزایش تقاضای آب و خشکسالی‌های شدید در سال‌های اخیر، منابع آب زیرزمینی به عنوان مهمترین منبع تأمین آب شیرین دارای اهمیت زیادی هستند. لزوم توجه به این منابع و جلوگیری از تخریب آنها نیازمند به رویکرد جامع و برنامه‌ریزی بلند مدت دارد. تغییرات آبخوان عامل مهمی است که امکان قضاوت صحیح در مورد روند تراز سطح آب زیرزمینی و مدیریت لازم در حوزه آبخیز را ایجاد می‌کند. در این تحقیق از اطلاعات ماهانه مربوط به 33 چاه مشاهده‌ای در دشت شهرکرد طی سال‌های 1378 تا 1388 به منظور شبیه‌سازی سطح آب زیرزمینی استفاده شده است. ارتباط مختصات دشت شهرکرد و تغییرات سطح آب زیرزمینی با روش‌های تحلیل تفکیک خطی (LDA)، تحلیل تفکیک درجه دوم (QDA) و ماشین بردار پشتیبان (SVM) در دوره‌های زمانی 1، 3، 5 و 10 ساله مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان از این دارد که ماشین بردار پشتیبان با داشتن کمترین میانگین خطای نسبی در دوره‌های 1 و 3 ساله و دقت قابل قبول در دوره‌های 5 و 10 ساله دارای برتری بر سایر روش‌ها بوده است.