ارزیابی تأثیر هزینه‌های راه‌اندازی و خروج واحدهای برقآبی بر برنامه‌ریزی تولید انرژی الکتریکی در سیستم آبی- حرارتی

Abstract

یکی از مهمترین مؤلفه‌های تأثیرگذار بر هزینه بهره‌برداری، هزینه‌های راه‌اندازی و خروج واحدهای نیروگاهی است. در مورد واحدهای سوخت فسیلی، این هزینه متناسب با میزان سوختی که در زمان روشن شدن واحد از لحظه راه‌اندازی تا لحظه سنکرون شدن واحد مصرف می‌شود، به عنوان ملاک عمل قرار می‌گیرد. در مورد واحدهای آبی، به دلیل عدم وابستگی ورود و یا خروج واحد به سوخت فسیلی، این هزینه‌ها در نظر گرفته نمی‌شود. با این حال، افزایش تعداد دفعات راه‌اندازی و خروج واحدهای آبی منجر به افزایش استهلاک تجهیزات نیروگاه، به طور خاص استاتور واحد، شده و در نتیجه لازم است هزینه‌های مرتبط با آن محاسبه شده و در برنامه‌ریزی تولید مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله، موضوع ارزیابی هزینه‌های راه‌اندازی و خروج مکرر واحدهای آبی، در مسئله برنامه‌ریزی تولید کوتاه مدت مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور، مسئله بهره‌برداری از واحدهای برقآبی در قالب یک مسئله بهینه‌سازی مختلط با عدد صحیح غیرخطی توصیف شده است. متغیرهای تصمیم این مسئله، تعیین نقطه کار بهینه واحدهای تولید آبی و حرارتی در افق برنامه‌ریزی است. به منظور ارزیابی مدل پیشنهادی، از یک شبکه آزمون استاندارد شامل 9 واحد حرارتی و یک واحد آبی از نوع سد مخزنی استفاده شده است. سناریوهای مختلفی به منظور ارزیابی نقش هزینه راه‌اندازی و خروج واحدهای آبی، متناسب با میزان استهلاک تجهیزات نیروگاه، در نظر گرفته شده است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد، که در نظر گرفتن هزینه‌های یاد شده، می‌تواند الگوی بهره‌برداری را تغییر داده و می‌تواند تعداد دفعات راه‌اندازی واحد را به نصف نیز کاهش دهد.