بهینه سازی سیستم‌های ذخیره سیکلی؛ مبانی و فرمول‌بندی مدل طراحی

Abstract

سیستمذخیرهسیکلی<strong>،</strong> سیستمی است ترکیبی، متشکل از دو زیرسیستم آب سطحی و آب زیرزمینی که تأمین نیازهای تعهد شده را با تشکیل یک حلقه تعاملی بینابینی به وجود می‌آورد. جهت مدل سازی این سیستم‌ها لازم است ارتباط هیدرولیکی بین کلیه مؤلفه‌های آن مد نظر قرار گیرد. در این مقاله مبانی و فرمول‌بندی مدل بهینه‌سازی طراحی سیستم ارائه گردیده است. بهینه‌سازی پارامتر گسترده طراحی سیستم ذخیره سیکلی مورد توجه قرار گرفته و از فرم اصلاح شده و تعمیم یافته روش ماتریس پاسخ واحد جهت اتصال مدل شبیه‌سازی آب زیرزمینی، به مدل بهینه‌سازی طراحی سیستم استفاده شده است. در سیستم ذخیره سیکلی حاضر علاوه بر تعامل طبیعی و فیزیکی بین دو زیر‌سیستم آب سطحی و زیرزمینی، رابطه دیگری نیز از طریق یک فرمان بهره‌برداری بهینه بین این دو زیر‌سیستم برقرار می‌باشد. جهت آزمون مدل ارائه شده، از یک سیستم ذخیره سیکلی ساده فرضی استفاده شده است. در ادامه براساس اطلاعات رودخانه و آبخوان دشت ابهر، مطالعه موردی انجام گرفته است. جهت حل مدل از نرم‌افزار LINGO استفاده گردیده است. حل مدل ضمن تعیین سطح بهینه توسعه هر بخش از سیستم، اندرکنش و تعامل بخش‌های مختلف را جهت تعیین نیازهای متفاوت نتیجه می‌دهد. نکته قابل توجه اینکه نتایج بهره‌برداری بهینه در برخی از بخش‌های سیستم با رویکرد بهره‌برداری معمول متفاوت است.