تخمین و بازسازی داده‌های بارندگی با تکنیک فازی

Abstract

منطق فازی به عنوان یک ابزار انعطاف‌پذیر که قابلیت استفاده در بسیاری از سامانه‌ها را دارد، جهت ارائه و توسعه یک تکنیک جدید برای تخمین و بازسازی داده‌های بارندگی بکار گرفته شده است. تکنیک مبتنی بر منطق فازی، بارندگی هر نقطه را با توجه به داده‌های موجود در ایستگاه‌های هواشناسی مجاور و درجه تأثیر ایستگاه‌ها بر مبنای تغییر طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع تخمین می‌زند. این کار با ارائه دو تابع عضویت فازی اختلاف فاصله و ارتفاع انجام شد. هرکدام از این توابع خود ترکیبی از چهار مجموعه فازی با اشکال مثلثی و ذوزنقه‌ای با همپوشانی جزئی بوده، که منجر به ایجاد 16 قانون فازی گردید. برای محاسبه وزن و ضریب هر ایستگاه نیز حداقل 2 و حداکثر 4 قانون فعال ‌شد. این تکنیک با استفاده از 48 ایستگاه‌ هواشناسی در کل استان خراسان بزرگ آزمون شده و نتایج حاصل از آن با روش عکس‌ فاصله و روش میانگین‌گیری مقایسه گردید. نتایج حاصله حداقل خطا را برای تکنیک فازی بدست داد. به طوریکه متوسط خطای مطلق و انحراف نتایج مدل در تکنیک فازی کمتر از دو روش دیگر و روش عکس فاصله کمتر از روش میانگین‌گیری می‌باشد. همچنین تأثیر تعداد ایستگاه‌ها بر نتایج روش‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفت، که نهایتاً استفاده از چهار ایستگاه، بهترین نتایج را در مدل فازی بدست داد.