مدل‌سازی عدم قطعیت آسیب پذیری آبخوان با استفاده از GIS و مجموعه راف

Abstract

آب‌های زیرزمینی در ایران منبع مهمی برای تأمین آب شیرین هستند و در صورت بروز آلودگی، فرایند احیاء آن امکان‌پذیر نمی‌باشد. یکی از راه‌های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آبخوان، شناسایی مناطق آسیب‌پذیر است. وجود مرزهای نامشخص عاملی اثرگذار در مدل‌سازی آبخوان به عنوان یک پدیده مکانی می‌باشد. نظریه‌های زیادی برای عدم قطعیت ارائه شده‌اند. در تحقیق حاضر از تئوری راف و سیستم اطلاعات مکانی، در مدل‌سازی و برای عدم قطعیت آسیب‌پذیری آب‌های زیرزمینی از مدل دراستیک بهره‌گیری شد. همچنین دشت ارومیه که دشت مرکزی در مجاورت دریاچه ارومیه می‌باشد، به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. مدل‌سازی با استفاده از مجموعه راف در دو تقریب بالا و پایین انجام می‌شود و بر این اساس، بیشترین درصد در شاخص دراستیک برای تقریب بالا مربوط به پتانسیل آلودگی کم تا متوسط و برای تقریب پایین، مربوط به پتانسیل آلودگی خیلی کم برآورد شده است.