افزایش سودآوری اقتصادی پرورش میگو با استفاده از پروبیوتیک ها
(ندگان)پدیدآور
یگانه, وحیدقوام پور, علیغریبی, قاسممبارکی, سمیرانوع مدرک
Textمقاله ترویجی
زبان مدرک
فارسیچکیده
پروبیوتیک ها، میکروب های زندهای هستند که اثرات سودمندی بر روی میزبان داشته و با تغییر جمعیت میکروبی به سمت میکروب های مفید، باعث بهبود راندمان استفاده از مواد مغذی، افزایش ارزش تغذیهای خوراکها، افزایش ایمنی در مقابل بیماریها و بهبود کیفیت محیط اطراف میزبان و در نتیجه افزایش سود آوری اقتصادی در فرایند پرورش میگو میگردند. از جمله نقش های پروبیوتیک ها در آبزی پروری، کاهش ضریب تبدیل غذایی و افزایش بازماندگی است. هر عاملی که بتواند سبب کاهش هزینه ها و افزایش سودآوری در آبزی پروری شود، مورد پذیرش جامعه آبزی پرور قرار خواهد گرفت. بیشترین هزینه هایی که پرورش میگو در بر خواهد داشت به ترتیب شامل غذا به میزان 60 الی 70 درصد و تامین لارو حدود10 الی 15 درصد میباشد که در مجموع حدود 70 الی85 درصد کل هزینههای عملیات پرورش را شامل میشود. از این رو در این مقاله اثرات اقتصادی استفاده از دوز صحیح پروبیوتک در پرورش میگو مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
کلید واژگان
پروبیوتیکضریب تبدیل غذایی
بازماندگی
میگو
سود آوری
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2020-02-201398-12-01
ناشر
پژوهشکده میگوی کشورسازمان پدید آورنده
رئیس ایستگاه شغاب- پژوهشکده میگوی کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.سرپرست بخش آبزی پروری - پژوهشکده میگوی کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.
پژوهشکده میگوی کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.
کارشناس آبزی پروری-پپژوهشکده میگوی کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.




