ارزیابی خواص فیزیکی و مکانیکی داربست نانوکامپوزیتی الکتروریسی شده پلی‌ɛ-کاپرولاکتون-ژلاتین/ نانولوله‌کربنی چنددیواره

Abstract

<strong>داربست نانوفیبری</strong><strong> PCL/gelatin </strong><strong>با نسبت وزنی 70:30 و داربست نانوکامپوزیتی 70:30</strong><strong> PCL/gelatin </strong><strong>حاوی 5/0 درصد وزنی نانولوله کربنی چند‌دیواره عامل‌دار شده با گروه کربوکسیل</strong><strong>functionalized by carboxyl) ) </strong><strong>به روش الکتروریسی تهیه شدند. مورفولوژی، خواص فیزیکی و مکانیکی داربست‌ها به وسیله میکروسکوپ الکترونی، طیف‌سنجی مادون قرمز، زاویه تماس آب و استحکام کششی مورد ارزیابی قرار گرفت. داربست حاوی</strong><strong> MWNTs </strong><strong>به علت افزایش رسانایی محلول و نحوه قرار گرفتن</strong><strong> MWNTs </strong><strong>در نانو‌الیاف پلیمری، از توزیع قطر الیاف و میانگین قطر الیاف مناسب‌تری نسبت به داربست فاقد</strong><strong> MWNTs </strong><strong>برخوردار است. حضور</strong><strong> MWNTs </strong><strong>هیچ‌گونه اثر مخربی بر روی درصد تخلخل سطح داربست‌ نداشته و درصد تخلخل در سطح داربست‌ها بیش از 80% است. بر اساس طیف‌سنجی مادون قرمز‌، برهم-کنش میان گروه آمین ژلاتین و گروه‌ کربوکسیل</strong><strong> MWNTs</strong><strong>، می‌تواند به‌طور مستقیم بر روی خواص مکانیکی تاثیر‌گذار باشد. افزودن</strong><strong> MWNTs </strong><strong>به داربست نانوفیبری70:30</strong><strong> PCL/gelatin </strong><strong>موجب کاهش قابل توجه زاویه تماس آب و افزایش قابل ملاحظه میانگین استحکام کششی تا حدود هفت برابر نسبت به داربست فاقد</strong><strong> MWNTs </strong><strong>شده است. بهبود خواص مکانیکی داربست را می‌توان به علت استحکام ذاتی بالای</strong><strong> MWNTs</strong><strong>، قرار‌گیری آن در طول الیاف پلیمری و پراکندگی مناسب آن در زمینه پلیمری دانست. داربست</strong><strong> PCL-gelatin/0.5%wt.MWNT </strong><strong>می‌تواند یک داربست مناسب برای کاربردهای مهندسی بافت باشد</strong><strong>.</strong>