واکاوی پیامدهای مهاجرت خانوادگی زنان متأهل به قصد کسب تحصیلات دانشگاهی

Abstract

پژوهش حاضر به واکاوی پیامدهای احتمالی مهاجرت خانوادگی زنان متأهل با قصد کسب تحصیلات ‏دانشگاهی به شهر تهران پرداخته است. روش پژوهش برحسب ماهیت تحلیل داده ها، توصیفی و از حیث ‏روش و مراحل گردآوری اطلاعات به صورت پیمایش از نوع «شبه پانل واپس نگر» است. جامعه ی آماری در ‏این پژوهش تمام دانشجویان زن متأهل غیر تهرانی است که به قصد کسب تحصیلات دانشگاهی در دانشگاه ‏های تهران، تربیت مدرس، شهید بهشتی، مالک اشتر و خواجه نصیر با همپایی خانواده خود در شهر تهران ‏ساکن شده که تعداد 300 نفر از آنان برای نمونه با استفاده از روش نمونه گیری احتمالی از نوع طبقه ای ‏انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه های محقق‎ ‎ساخته جمع آوری شدند. نتایج حاصل از ‏آزمون فرضیه ها نشان داد که مهاجرت خانوادگی زنان به قصد کسب تحصیلات دانشگاهی در شهر تهران ‏سطح «رضایت زناشویی»، «فرهنگ پذیری» و «کیفیت زندگی» را تغییر نداده و سطح پیشین هرسه مورد در ‏موقعیت قبل از مهاجرت و در موقعیت فعلی نیز حفظ شده است. از سوی دیگر، سطح «گرایش به ‏فرزندآوری»، «انسجام خانوادگی» و «تحرک اجتماعی» در موقعیت قبل از مهاجرت در موقعیت فعلی حفظ ‏نشده است و تغییر کاهشی داشته است. سه عامل «نوع دانشگاه محل تحصیل»، «سطح تحصیلات» و «مدت ‏زمان حضور» کم و کیف پیامدهای مختلفی که توسط زنان مهاجر و خانواده آنها تجربه شده است را تبیین ‏می کنند.‏‏