مقایسه نوع و میزان علاقمندی نوجوانان و جوانان از رسانه های به کار رفته آموزشی پلیس

Abstract

پژوهش حاضر با هدف مقایسه نوع و میزان علاقمندی نوجوانان و جوانان از رسانه‌های به کار رفته آموزشی پلیس انجام پذیرفت. روش انجام این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه‌ هدف شامل نوجوانان و جوانان شهر همدان می‌باشد که از طریق روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد نمونه‌ 400 نفر انتخاب گردید و پرسشنامه محقق ساخته(ترجیح رسانه‌ا‌ی) در بین نمونه‌های انتخاب شده توزیع شد. روایی پرسشنامه نامبرده با بهره‌گیری از نظرات هفت نفر از صاحبنظران حوزه رسانه و پایایی آن نیز از طریق محاسبه آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه گردید. در ادامه جهت تجزیه و تحلیل سؤال‌های موردنظر از شاخص‌های آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون تی تک گروهی، آزمون فریدمن، آزمون خی دو تک متغیر و دو دومتغیره استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میزان استفاده‌ نوجوانان و جوانان شهر همدان از رسانه‌ها بالاتر از حد متوسط است و علاقمندی آنها برای دریافت برنامه‌های آموزشی پلیس ابتدا رسانه‌های دیداری- شنیداری و بعد از آن به ترتیب: رسانه‌های تصویری و شنیداری، رسانه‌های چند حسی، رسانه‌های تصویری، رسانه‌های شنیداری و رسانه‌های نوشتاری است.