تحلیل روند تغییرات اقلیمی استان قم و پیامدهای آن

Abstract

نگرانی های زیادی در استان قم به عنوان یکی از کم بارش ترین استان های کشور برای خطر وقوع خشکسالی شدید و تغییر اقلیم وجود دارد. لذا ضروری است، روند تغییرات عناصر شاخص اقلیمی بررسی و در جهت مدیریت و برنامه ریزی و توسعه صحیح استان مورد توجه قرار گیرد. بدین منظور، با استفاده از روش آماری من-کندال، تعدادی از مؤلفه های اقلیمی طی سال های 1368 تا 1392 در این منطقه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد، میانگین حداقل و متوسط دمای سالانه دچار جهش اقلیمی شده و روند تغییرات معنی دار افزایشی در سطح 99 درصد دارند، میزان بارتدگی سالانه فاقد روندی معنی دار می باشد. میانگین رطوبت نسبی سالانه نوسان زیادی داشته است و در سال 1389 پس از یک تغییر ناگهانی، روندی افزایشی و معنی داری را در سطح 95 درصد اطمینان دنبال می کند. میانگین سرعت باد نیز روندی افزایشی را از سال 1380داشته است و در سطح 95درصد معنی دار شده است، اما تا سال 1392 جهش اقلیمی در آن رخ نداده است. در اکثر موارد روند معنی دار افزایشی و تغییرات ناگهانی اقلیمی طی چهار سال اخیر صورت گرفته است. وقوع بارش‌های رگباری و سیل آسا، خطر فرسایش آبی و بادی، گسترش بیابانها و کویر، تشدید پدیده خشکسالی و کاهش منابع آبی و افت سطح آبهای زیر زمینی و کاهش کیفیت آن از تبعات منفی تغییرات اقلیمی نتایج این پدیده است.