عوامل تأثیرگذار بر پدیدارشناسی

Abstract

در پدیدارشناسی، آن‌چه من فهم می‌کنم چون اصالتاً به شیء نگاه می‌کنم و هیچ چیز بر روی آن اثر نداشته این یک پدیده است، برای هر فرد یک جهان وجود دارد و در جهان هر فرد یک فهم دارد و فهم تغییر نمی‌کند، هر فرد برای خودش فهم می‌کند، چون هر فرد دنیای خودش را دارد و افراد باید به فهم مشترک برسند. ما باید در بررسی یک موضوع، هر نوع شائبه‌ای که می‌خواهد، موضوع را آلوده کند کنار بگذاریم. یعنی در پرانتز قرار دهیم، یعنی آن‌ها را معلق کنیم، من می‌خواه راجع به انگیزه‌ی انسان‌ها صحبت کنم، نباید پیش‌داشته‌های ذهنی را دخالت دهم. پدیدارشناسی، عینیت را کنار نمی‌گذارد، بلکه می‌گوید عینیت‌ها را به‌طور ذهنی چگونه می‌بینیم، تفسیری نیست، این یک نوع ترکیبی بین تفسیری و اثبات‌گرایی است، درونی کردن واقعیت و حقیقت، کاربرد عمیقی برای اداره عمومی دارد. سازمان برای بهبود اداره باید به‌دنبال فهم معنایی باشد که افراد به برنامه‌ها یا فرآیندها می‌دهند. درباره‌ی متدولوژی پدیدارشناسی، این‌که چطور پژوهش‌گران ارزش‌های دیگران و جامعه را فهم می‌کنند، پدیدارشناسی در جست‌وجوی نگرش‌های طبیعی و ناب و کاملاً پالایش شده هستند که از طریق آن می‌توان دنیای هر روز را فهمید، نه دنیای علما را، این که دیگران چگونه دیدند، رابطه‌ی ما چگونه بود، تاریخ چه می‌گوید، بگذارید کنار، خودمان واژه را درک کنیم. عوامل تأثیرگذار بر پدیدارشناسی شامل متن، زبان، ارزش‌های بنیادین، آگاهی و ادراکات، فهم طبیعی، اپوخه کردن، بازتابندگی، رابطه بین‌الاذهانی است.