تأثیر باز زنده‌سازی بافت تاریخی بر توسعه گردشگری

Abstract

امروزه صنعت گردشگری در جهان به عنوان یکی از صنایع سود آور مورد توجه کشورها و کارشناسان مربوطه می‌باشد به طوری که گردشگری در حال حاضر به فعالیت بزرگ اقتصادی تبدیل شده است. در کشور ما با توجه به اینکه دارای هویت تاریخی و فرهنگی و طبیعی غنی می‌باشد می‌توان با برنامه‌ریزی مناسب، گردشگر زیادی جذب کرد که در این میان منطقه 12 از نظرمکانی تمامی محدوده باروی اول و 80 درصد باروی دوم را در بر دارد، که می‌تواند دارای میراث تاریخی با اهمیت باشد محله عودلاجان و به تبع آن ناحیه 2 این منطقه یکی از قدیمی‌ترین محلات شهری تهران است که در این مقاله به رابطه بین باز زنده سازی بافت تاریخی و گسترش گردشگری در این محل پرداخته شده که از نظرهدف کاربردی و ازنظرروش توصیفی تحلیلی است و در جمع آوری اطلاعات با توجه به ماهیت پژوهش، از روش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شده است. از نتایج بدست آمده بر می‌آید رابطه تنگاتنگی میان باز زنده سازی بافت‌های فرسوده و توسعه گردشگری در این مکان‌ها وجود دارد که با رعایت حفظ شکل و تاریخی بودن این بناها و همچنین افزایش امکانات حمل و نقل و دسترسی هر چه راحت‌تر به مکان‌های تاریخی می‌توان به توسعه هر چه بیشتر و بهتر گردشگری در بافت‌های فرسوده پرداخت.