تاثیر تلقیح بذر با باکتری های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن و زمان محلول پاشی کود نیتروژنه بر مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه، سرعت و طول دوره موثر پر شدن دانه تریتیکاله

Abstract

به منظور بررسی تاثیر کاربرد باکتری های آزاد زی تثبیت کننده نیتروژن و زمان محلول­پاشی کود نیتروژنه بر میزان مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه، سرعت و طول دوره پر شدن دانه تریتیکاله، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 انجام گردید. تیمار­ها شامل زمان محلول­پاشی کود نیتروژنه در چهار سطح (عدم محلول­پاشی، محلول­پاشی در زمان چکمه پوش، ظهور سنبله و دوره پرشدن دانه) و تلقیح بذر با باکتری­های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح بذر با باکتری­های محرک رشد، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، آزوسپریلوم لیپوفروم استرین OF و سودوموناس پوتیدا استرین 9) بود. نتایج نشان داد عملکرد و اجزای عملکرد دانه، سرعت و طول دوره موثر پرشدن دانه به طور معنی­داری تحت تاثیر تلقیح بذر با باکتری های آزادزی تثبیت کننده و محلول­پاشی کود نیتروژنه قرار گرفت. حداکثر وزن دانه (0/054 گرم) و طول دوره موثر پرشدن دانه (34/17 روز) از محلول­پاشی در زمان چکمه پوش در تلقیح بذر با ازتوباکتر بدست آمد. بیشترین مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه (30/63 درصد) در حالت عدم تلقیح بذر با باکتری­های محرک رشد و عدم محلول­پاشی کود نیتروژنه و کمترین آن (8/12 و 8/13 درصد) از محلول­پاشی در زمان چکمه پوش در تلقیح بذر با ازتوباکتر و محلول پاشی در مرحله ظهور سنبله در تلقیح بذر با ازتوباکتر بدست آمد. به نظر می رسد که به منظور افزایش عملکرد، سرعت و طول دوره موثر پرشدن دانه می توان پیشنهاد کرد که تلقیح بذر با ازتوباکتر و محلول پاشی با کود نیتروژنه در زمان چکمه پوش به کار برده شود.