نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرزاوند, جهانبخشfa_IR
dc.contributor.authorاسدی رحمانی, هادیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T16:49:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T16:49:45Z
dc.date.available1399-07-08T16:49:45Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T16:49:45Z
dc.date.issued2020-05-21en_US
dc.date.issued1399-03-01fa_IR
dc.date.submitted2019-11-27en_US
dc.date.submitted1398-09-06fa_IR
dc.identifier.citationمیرزاوند, جهانبخش, اسدی رحمانی, هادی. (1399). اثر روش‌های مختلف خاک‌ورزی بر فعالیت آنزیم‌های فسفاتاز و اوره‌آز در یک خاک آهکی. زیست شناسی خاک, 8(1), 15-24. doi: 10.22092/sbj.2020.121869fa_IR
dc.identifier.issn2345-2536
dc.identifier.issn2423-6055
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/sbj.2020.121869
dc.identifier.urihttps://sbj.areeo.ac.ir/article_121869.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/6641
dc.description.abstract<strong><span lang="FA" dir="RTL">حفظ بقایا و کاهش دفعات شخم در خاک، </span><span lang="FA" dir="RTL">راهکاری مناسب در جهت </span><span lang="FA" dir="RTL">حفظ و بهبود کیفیت خاک می­باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر روش­های خاک­ورزی و مدیریت بقایا بر فعالیت آنزیم­های فسفاتاز و اوره­آز یک خاک آهکی در تناوب گندم-ذرت در سال 96-1395 و 97-1396 اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت­های یک­بار خُرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی و با سه تکرار در شرایط مزرعه­ای در زرقان استان فارس انجام شد. تیمارها شامل روش­های خاک­ورزی در سه سطح (خاک­ورزی رایج، کم­خاک­ورزی و بی­خاک­ورزی) به عنوان فاکتور اصلی و مدیریت بقایا در دو سطح (</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">حفظ 30 درصد بقایا و حذف تمام بقایا</span><span lang="FA" dir="RTL">) به عنوان فاکتور فرعی بود. نتایج نشان داد اثر روش­های خاک­ورزی و بقایا بر فشردگی، ماده آلی و فعالیت­های آنزیمی خاک معنی­دار بود. در شرایط حذف بقایا، همواره </span><span lang="FA" dir="RTL">بیشترین فشردگی خاک در عمق سطحی (</span><span>cm</span><span lang="FA" dir="RTL"> 0-10) در سامانه بی­خاک­ورزی و با افزایش عمق (</span><span>cm</span><span lang="FA" dir="RTL"> 10-20) در سامانه خاک­ورزی رایج حاصل شد. درمقابل، بیشترین ماده آلی خاک در هر دو محصول در سامانه کم­خاکورزی و حفظ 30 درصد بقایا مشاهده شد. کمترین میزان آنزیم فسفاتاز قلیایی در گندم (</span><span>µg PNP g<sup>-1</sup> soil h<sup>-1</sup></span><span lang="FA" dir="RTL"> 00/917) و ذرت (</span><span>µg PNP g<sup>-1</sup> soil h<sup>-1</sup></span><span lang="FA" dir="RTL"> 00/443) در سامانه خاک­ورزی رایج و حذف بقایا فراهم شد. بیشترین میزان آنزیم فسفاتاز اسیدی در گندم (</span><span>µg PNP g<sup>-1</sup> soil h<sup>-1</sup></span><span lang="FA" dir="RTL"> 65/442) و سپس در ذرت (</span><span>µg PNP g<sup>-1</sup> soil h<sup>-1</sup></span><span lang="FA" dir="RTL"> 17/374) با انجام عملیات کم­خاک­ورزی و حفظ 30 درصد بقایا به دست آمد. اما، در سامانه بی­خاک­ورزی </span><span lang="FA" dir="RTL">بیشترین فعالیت آنزیم اوره­آز </span><span lang="FA" dir="RTL">در کشت ذرت (</span><span>µg NH<sub>4</sub> g<sup>-1</sup> soil h<sup>-1</sup></span><span lang="FA" dir="RTL"> 33/198) و سپس </span><span lang="FA" dir="RTL">در کشت گندم </span><span lang="FA" dir="RTL">(</span><span>µg NH<sub>4</sub> g<sup>-1</sup> soil h<sup>-1</sup></span><span lang="FA" dir="RTL"> 67/181) مشاهده شد. بنابراین، </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">در یک خاک آهکی </span><span lang="FA" dir="RTL">اتخاذ </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">عملیات کم­خاک­ورزی و باقی گذاشتن 30 درصد بقایای گیاهی </span><span lang="FA" dir="RTL">جهت کاهش فشردگی، افزایش ماده آلی و بهبود فعالیت­های آنزیمی خاک </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">در تناوب گندم-ذرت </span><span lang="FA" dir="RTL">پیشنهاد می­گردد</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">.</span></strong>fa_IR
dc.format.extent299
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات خاک و آبfa_IR
dc.publisheren_US
dc.relation.ispartofزیست شناسی خاکfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sol Biologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/sbj.2020.121869
dc.subjectآنزیم اوره‌آزfa_IR
dc.subjectفسفاتاز اسیدیfa_IR
dc.subjectفسفاتاز قلیاییfa_IR
dc.subjectکم‌خاک‌ورزیfa_IR
dc.subjectماده آلیfa_IR
dc.titleاثر روش‌های مختلف خاک‌ورزی بر فعالیت آنزیم‌های فسفاتاز و اوره‌آز در یک خاک آهکیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زرقان، ایراناستادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زرقان،fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue1
dc.citation.spage15
dc.citation.epage24


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد