مطالعه برهمکنش کود نیتروژن دار و کودهای زیستی بر عملکرد، روند رشد دانه و کارایی مصرف کود نیتروژن در گندم

Abstract

<strong><span lang="FA" dir="RTL">به منظور مطالعه بر</span><span lang="FA" dir="RTL">همکنش نیتروژن و کودهای زیستی بر عملکرد، روند رشد دانه و کارایی مصرف کود در گندم، آزمایشی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سال زراعی 92- 91 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل تلقیح بذر با کودهای زیستی در پنج سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم سویه 5 ، آزوسپریلیوم لیپوفروم سویه </span><span>OF</span><span lang="FA" dir="RTL"> و سودوموناس پوتیدا با سویه های 4 و 11) و مقادیر کود نیتروژن دار در چهار سطح (صفر،60، 120و 180کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره بود. نتایج نشان داد که بین مقادیر نیتروژن</span><span lang="FA" dir="RTL">،</span><span lang="FA" dir="RTL"> تلقیح بذر با کودهای زیستی و اثر متقابل مقادیر نیتروژن</span><span lang="FA" dir="RTL"> در</span><span lang="FA" dir="RTL"> تلقیح بذر با کودهای زیستی اختلاف آماری معنی­داری در سطح احتمال یک درصد بر عملکرد</span><span lang="FA" dir="RTL">،</span><span lang="FA" dir="RTL"> اجزای عملکرد</span><span lang="FA" dir="RTL">،</span><span lang="FA" dir="RTL"> سرعت و دوره پر شدن دانه وجود دارد. مقایسه میانگین­ها نشان داد که بالاترین عملکرد، اجزای عملکرد، سرعت و طول دوره پر شدن دانه به تلقیح بذر با ازتوباکتر در کاربرد 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و کمترین آن­ها در عدم تلقیح بذر با کودهای زیستی و عدم مصرف نیتروژن به دست آمد. بیشترین کارایی مصرف نیتروژن (1/32 کیلوگرم برکیلوگرم) در تلقیح بذر با ازتوباکتر در کاربرد 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و کمترین آن (5/19 کیلوگرم بر کیلوگرم) در عدم استفاده از کود زیستی در کاربرد 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. به نظر می­رسد به منظور افزایش عملکرد و طول دوره پر شدن دانه می­توان پیشنهاد کرد که تلقیح بذر با ازتوباکتر در کاربرد 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به کار برده شود.</span></strong>