سیاست خارجی ایران در قبال بحران سوریه (2010 – 2016)

Abstract

سیاست خارجی ایران در قبال بحران سوریه (2010 – 2016)<br /> پروفسور ولادیمیر یورتایف[1]<br /> بهزاد دیانسایی[2]<br /> چکیده:<br /> شکل گیری بحران سوریه در سال­های پایانی2010 با پیدایش بهار عربی و بیداری اسلامی همزمان بود. برخی ازتحلیلگران سیاست خارجی فکر می­کنند بحران سوریه نیز از جنس همان جنبش­های انقلابی کشورهای منطقه است، برخی دیگر آن را تحمیل از بیرون قلمداد کردند. شکل­گیری گروه­های تروریستی و بنیادگرایان تکفیری، که این کشور را عرصه تاخت و تاز خود قرار داده­اند، با توجه به همگرایی دو کشور در منطقه خاورمیانه پس از انقلاب اسلامی و حمایت سوریه از ایران در جنک عراق علیه ایران و حمایت از مقاومت در لبنان و تفاهم نامه دفاعی ایران و سوریه، جمهوری اسلامی ایران را در موقعیتی قرار داد که با دقت تحولات این کشور و منطقه را رصد نموده و در این جدال ژئوپلیتیکی، از منافع دولت و ملّت سوریه حمایت نماید. در ادامه با پیچیده­تر شدن دامنه درگیری­ها در سوریه و پیشروی­های گروه­های مانند، النصره در خاک سوریه و خطر حمله قریب الوقوع به مناطق تحت کنترل حکومت سوریه از جمله استان لاذقیه، بشاراسد رئیس جمهور سوریه از روسها تقاضای مداخله مستقیم نظامی در خاک سوریه برای مقابله با تروریست­های داعش و النصره را اعلام کرد. با حمایت ایران و عراق از مداخله نظامی روسیه در سوریه، ائتلاف دیگری در سوریه شکل گرفت که با واکنش بازیگران منطقه­ای و بین­المللی مخالف نظام سوریه همچون ایالات متحده، ترکیه و عربستان سعودی مواجه شد. این ائتلاف چهارگانه (شامل روسیه، ایران، عراق و سوریه) در مقابل ائتلاف ضد داعش به رهبری ایالات متحده تعریف شد و پیامدهای منطقه­ای و بین­المللی زیادی نیز به همراه داشته است.<br /> واژگان کلیدی: سیاست خارجی، ائتلاف، واقع گرایی، منافع ملی، خاورمیانه<br /> <br clear="all" /><br /> <br /> [1] - عضو هیئت علمی، گروه روابط بین الملل، دانشگاه دوستی ملل، مسکو، روسیه<br /> Vyou@yandex.ru<br /> <br /> <br /> [2] - دانشجوی دکتری روابط بین الملل، دانشگاه دوستی ملل، مسکو، روسیه<br /> behzaddiansaee@gmail.com<br /> تاریخ دریافت: 23/4/1394 - تاریخ پذیرش: 10/5/1394