بهینه‌سازی روش نمونه‌برداری شش درختی پرودان

Abstract

بهره‌برداری، حفاظت و حمایت از منابع طبیعی و بویژه جنگل نیازمند برنامه‌ریزی است. برنامه‌ریزی اصولی نیاز به اطلاعات کمی ‌و کیفی از وضعیت جنگل دارد و دستیابی به این اطلاعات با آماربرداری از جنگل میسر می‌شود.‏‏‏‏‏‏‏ در این پژوهش به منظور بهینه‌سازی روش نمونه‌برداری شش درختی، از داده‌های طرح پژوهشی تعیین مناسب‌ترین روش آماربرداری برای جنگل‌های طبیعی شمال ایران استفاده شد (زبیری، 1355). این داده‌ها مربوط به منطقه‌ای به مساحت 60 هکتار در بخش پاتم جنگل آموزشی و پژوهشی خیرودکنار می‌باشد. سه فرضیه بر روی این داده‌ها مورد بررسی قرار گرفت‏، اول شعاع قطعه نمونه، فاصله مرکز قطعه نمونه تا درخت nام به متر به اضافه نصف قطر درخت nام به متر(که همان روش پیشنهادی پرودان است)، دوم شعاع قطعه نمونه، فاصله مرکز قطعه نمونه تا درخت nام به متر به اضافه تمام قطر درخت nام به متر و سوم، شعاع قطعه نمونه، فاصله مرکز قطعه نمونه تا درخت nام به متر به اضافه تمام قطر درخت nام به متر و همچنین نصف فاصله بین درخت nام وn+1ام به متر باشد. پس از محاسبه سطح برش برابر سینه در هکتار و تعداد درهکتار برای هر قطعه نمونه (240 قطعه نمونه)‏ این دو مشخصه برای کل جنگل با استفاده از میانگین‌های وزنی، حسابی واصلاح شده با عامل تصحیح اریب بدست آمد. این نتایج با نتیجه بدست آمده از آماربرداری صددرصد مورد مقایسه و آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از میانگین‌های وزنی و فرضیه دوم برای برآورد سطح برش برابر سینه در هکتار و میانگین‌های اصلاح شده و فرضیه سوم برای برآورد تعداد در هکتار مناسب تر است.