اثر روش‌های مختلف جنگلکاری با بذر بر نرخ جوانه‌زنی بذر و
چکیده
در تحقیق حاضر اثر روش‌های مختلف جنگلکاری با بذر بر نرخ جوانه‌زنی بذر و زنده‌مانی نونهال‌های بلند مازو مطالعه شد. برای این منظور در یک توده بلوط- آزاد، 6 پلات 1000 متر مربعی با تاج پوشش 30 تا 50 درصد, جهت شمالی، خاک رسی- لومی و ارتفاع 250 متر از سطح دریا در جنوب شهرستان نور انتخاب شد. در این پلات‌ها بذرهای بلند مازو پس از تعیین قوه نامیه تحت 5 روش جنگلکاری با بذر (بذر پاشی، خراش سطحی خاک همراه با بذر پاشی و بذر کاری در عمق‌های 5، 10 و 15 سانتی‌متر) قرار گرفتند. در اواخر فصل رویش نخست (آبان) مشخص شد اگرچه تیمار خراش سطحی خاک همراه با بذرپاشی در مقایسه با تیمار بذرپاشی از نرخ جوانه‌زنی بیشتری برخوردار است، اما کاشت بذر در عمق 5 سانتی‌متر از این نظر بهترین تیمار است. در هر یک از تیمارهای بذرکاری، جوانه‌زنی تا اواخر فصل رویش با روندی نزولی ادامه می یابد, اما در تیمارهای بذرپاشی و خراش سطحی همراه با بذرپاشی، که بذر تحت آنها در تماس مستقیم با سطح زمین قرار می گیرد، این روند تا اواخر تیر پایان می پذیرد. متوسط نرخ زنده‌مانی نونهال‌ها از 42 درصد برای تیمار خراش سطحی خاک همراه با بذرپاشی تا 71 درصد برای تیمار بذرکاری در عمق 5 سانتی‌متر متغیر است, اما به دلیل زیاد بودن تفاوت‌های درون گروهی، تفاوت آماری معنی‌داری در نرخ زنده‌مانی تیمارهای مختلف وجود ندارد. از نتایج این تحقیق استنتاج می شود که با توجه به نرخ جوانه‌زنی بالاتر، بهترین روش جنگلکاری با بذر بلند مازو در منطقه مورد مطالعه و مناطق مشابه کاشت بذر در عمق 5 سانتی‌متر است.
کلید واژگان
بلند مازوبذر پاشی
بذرکاری, جوانه‌زنی, زنده‌مانی
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2009-02-191387-12-01
